AYARINIZI DEĞİŞİN!

Trabzon dün tarihi günlerinden birini yaşadı. Fatih Mahallesi’nde Tanjant’a bağlanan yeni bağlantı yolunun açılışı yapıldı.



Bu konuda Belediye Başkanı Orhan Fevzi Gümrükçüoğlu’nu tebrik ediyorum. Fatih ve çevresindeki mahallelere nefes aldıran bir hizmete imza attı. Ve açılışta bunun gururunu Çevre ve Şehircilik Bakanı Erdoğan Bayraktar’a yaşattı.
61 proje içerisinde de bu bağlantı yolunun sözü vardı!

Açılış sırasında Bakan Bayraktar öyle bir konuşma yaptı ki, tüm Türkiye sallandı.
Ne dedi sayın Bakan; “Kupa Trabzonspor’un hakkıdır. İnce ayar yapıyoruz. Kupayı yakın zamanda alcağız” İlk görünürde “O Türkiye’nin bakanıdır böyle konuşamaz” diyebilirsiniz?”

Ama karşımızda öyle bir Türkiye Futbol Federasyonu yönetimi var ki toplumun tüm kademesine bile isyan ettiriyor. Trabzonspor Kulübü Başkanı Sadri Şener bile ‘A’ dese ceza verdirmek için fırsat kolluyorlar.
Onlar ne derse o!
Yapılanlar Mısır’ın devrilen diktatörü Mübarek’e bile dua okutuyorlar.

‘İnce ayar yapıyoruz’ sözlerine alınanlara soruyorum;
TFF Yöneticisi Göksel Gümüşdağ şike davasıyla gözaltına alınmadı mı?
Fenerbahçe Kulübü Başkanı Aziz Yıldırım ile Gümüşdağ’ın telefon görüşmeleri iddianameye sayfalarca girmedi mi?
Şimdi siz neyin ‘ince ayarı’ndan bahsediyorsunuz!
İnce değil sizin yöneticileriniz baya kalın ayarlar bile yapmışlar.
İstanbul’da yedirdiğiniz borazancı tayfasıyla, yıllardır Türk futboluna rahmet okuttunuz.
Artık buraya kadar!
Doğrular her yerde söyleniyor.
Herkes her şeyin farkında!
Köşe başlarında, kafeteryalarda çimleri yönetme dönemi kapandı.
Ayar olacağınıza artık ayarlarınızı değişin.
Türk futbolunda değneksiz mahalle kalmadı.

Ben örnek hoca ararım
küpeli ve saçlı değil!

Avrasya Üniversitesi Mütevelli Heyeti Başkanı Ömer Yıldız ile Zorlu Grand Otel’de karşılaştım. Avrasya yönetimini eleştirdiğim yazılarımdan konu açılınca, “Senin haber kaynakların sağlam değil” dedi.



“Öyleyse buyurun açıklık getirin” deyince, şunları söyledi; “Evet bazı hocalarımızı işten ayırdığımız doğrudur. Hatta bazılarını çağırdık ve görüşmelerden sonra ayırdık. Kimisinin de sicilini öğrendik işine son verdik. Biz Trabzon’umuza güzel bir üniversite kazandırdık ve bu üniversitemizi daha ileriye taşımak için elimizden geleni yapıyoruz”
Laf lafı açtı. “Hocalarınızın çoğu emeklilerden alındığı doğru mu?” sorusuna baya bir sinirlendi.

“Aralarında bin lira maaş var. Hocalarımızın yüzde 10’u bile emeklilerden seçilmemiştir. ‘Bin lira var’ diye üniversitemizin kalitesini düşürmem”  dedikten sonra, ”Benim artık dedikoduyla kaybedecek vaktim yok Levent bey! 3 fakültemiz var, 6 fakülte daha istiyoruz. Sayın Rektörümüz bugün(dün) YÖK’e dosyaları götürdü ve başvurduk” diye çıkıştı.

Ve sözlerini şöyle tamamladı; “Öyle titizim ki her şeyi düşünüyorum. Ben öğrencilerimin karşısında örnek hoca isterim! Küpeli saçı uzun öğrenci olabilir. Kılık kıyafetine dikkat etmediği gerekçesiyle işten çıkardığım oldu. Avrasya hedeflenenden daha yukarılara çıkmıştır.”

Şu bir gerçek ki; Trabzon’a Cumhuriyet tarihinde yapılan yatırımların toplamı kadar bile bir Avrasya etmez. Bu nedenle Avrasya’nın başarısı için bende üzerime düşen görevi yapacağım. Eksik yada yanlış varsaya yazmaya devam edeceğim.

Herkes patron olamaz!



Trabzon’da her toplantıda şu sitemde bulunulur; “Bölgede kalifiye eleman eksikliği var!”
Peki o soranlara sesleniyorum; “Kalifiye kaç tane patron var?”
Ben onlardan birini tanıyorum.
Hekimoğlu Şirketler Grubu sahibi Celil Hekimoğlu.
Daha geçtiğimiz günlerde fabrikasının işçilerini Sümela’nın Şifresi filmine götürdü bizzat da yanlarında bulunup onlarla filmi seyretti.
“kalifiye böyle mi olunur?” diyebilirsiniz.
Aynen öyle diyorum.
İşini bilen patron işçisiyle eğlenmesini de bilir!
İşçisiyle fabrikasında parçası kırılan makinenin altına işçisiyle girer, eğlencesine işçisiyle çalışanıyla yapar.
Kısaca; Onlarla güler onlarla ağlar!
Başarının gururunu onlarla yaşamasını da bilir.
Personel de fabrikasında iş yaparken, ‘burası benimdir’ der ve öyle çalışır.
Celil Hekimoğlu’nu kutluyorum.