Kupa müsabakasında yedek ağırlıklı kadroyu sahaya süren Tolunay Kafkas , Gaziantep karşısına aslarıyla çıkmayı tercih etti.
Adrian, Colman, Alanzinho kimi ararsanız kadrodaydı.
Eski Trabzon takımıyla renkler aynıydı, fakat görüntü biraz farklıydı.
Özellikle Onur’un müsabaka başında kurtardığı net iki pozisyonundan sonra, bir anda alev alan barut gibiydiler.
Alanzinho, Colman ikilisi bu fitili ateşleyen futbolculardı. Bunlara  Adrian ve ara sıra da Olcan ayak uydurunca Trabzonspor rakip ceza alanı içine rahat girip çıkmaya başladı.
Top ceza alanı içinde sortiler atarken, topu filelerle buluşturacak kramponlarda sıkıntı vardı.
Adrian ,Alanzinho’nun şutla karışık pasına dokununca şeytanın bacağı kırılmış oldu.
Öne geçen bordo-mavili ekip ikinci golü de bulunca bu sefer geri çekilme zafiyetine düşmedi.
Antep karşısında çok kontratak şansı bulan bordo-mavili ekipte final paslarında Halil ve Olcan’ın beceriksizliği bu organize atakları sonuçsuz bıraktı.
Alanzinho ve Colman gününde olunca futbol seyretmenin ayrı bir tadı oluyor.
Trabzonspor’ da sıkıntı bu iki virtüöze  ayak uyduramayan diğer arkadaşları.
Haftalar sonra bordo-mavili takım kendi seyircisi önünde galip gelse de sıkıntılar henüz bitmiş değil.
Devre arasında keşfedilen Vittek sessiz sedasız gönderildi.
Orta sahası iyi oynayan bu ekibin gollerini kim atacak merak konusu.
Kan değişikliği belli ki futbolcuları ateşlemiş, erkenden pes etme duygusunu frenlemiş.
Üst üste kaybeden ve taraftarıyla arası soğuyan Trabzonspor için bu galibiyet ilaç gibi geldi.
Avni-Aker de haftalar sonra kolbastı çalındı ve oynandı. Ne güzel dimi hemen bütün sorunlar çözüldü, öyle mi?
Hayır
Bordo-mavili ekip oyunun özellikle bir bölümünü iyi oynuyor. Göbekten çok hızlı ve organize çıkıyorlar.Teknik ayakları var, fakat bu takımın kanatları da çalışmalı, yan topları tehlike oluşturmalı.
Bloklar arasında ki uyumsuzluk en büyük sorunu, bunlar çözülürse biraz daha rahat nefes alır.