Ümit Özat’ın 5’li orta sahası N’Doye’un santrfor arkasında orta 3’lünün bir parçası olmasıyla birleşince Trabzonpor’un merkezde rakibe bir üStünlük sağlaması oldukça zorlaştı. Hem sayısal olarak Gençler fazlaydı. Hem iki hücum kanadındaki Olcay ve Yusuf biribirinden uzak kaldığı için uyumlarından yararlanmak mümkün olmadı ve geçişlerde yakaladığı avantajdan Trabzonspor yararlanamadı. Okay’ın sakatlanıp çıkması sonucu Castillo oyuna girdi. Yusuf, Onazi’nin yanına gitti. Bu Trabzonspor’u merkezde iyice yumuşattı. Dönenleri alıp akın sürekliliği sağlayamadılar. Gençlerin ani çıkışlarına engel olmak çok zorlaştı. Yani Trabzonpor evindeki alışıldık baskılı oyununu oynayamadı. Buna rağmen çok net pozisyonlar buldular.

Savunma...

İlk yarıda sağdan yapılan ortalarda, ikinci yarıda merkezden ve duran toplarda kaleciyle karşı kaşıya da hep kötü vuruşlar yaptılar. Özellikle Rodallega ve Olcay’ın klaslarına yakışmayacak acemilikte denemeler yaptığı söylemek lazım. Ümit Özat’ın ilk yarıda rakibi durdurma yolunda başarılı olduğunu söylemek mümkün. Onlar açısından eksik kalan Trabzon’un Okay sonrası orta sahadaki yumuşaklığından kontralarla yararlanamamaları oldu. Aydın ve Serdar’ın yanına Muriqi’yi alarak teoride savunmada 2 kişi bırakan Trabzon’u tek ayak üzerinde yakalayacak planı çizse de bu tam olarak sahaya yansımadı.

Şanssız günü!

Ersun Hoca açısından bakıldığında N’Doye’un gayet başarılı organizatörlüğüne rağmen Yusuf-Olcay bağlantısını kuramaması bir eksiklik olarak görülebilir. Eğer bu 3’lüyü daha uymuş bir dizaynla birbirine bağlayabilse Gençler bunun önünde duramazdı. Trabzon başarılı olacaksa Olcay- Yusuf bağlantısı etrafında bir oyun inşa edilmeli. Bu ikili koptuğunda iş şansa kalıyor. Dün de öyle oldu ve Bordo- Mavililer, özellikle de Rodallega şanssız bir günündeydi.