Yazımı şehir dışında olduğumdan dolayı geç zamanda kaldım. Okuyucularımdan özür dilerim.
Gelin bugün kıssadan hisse çıkartalım.
Öncelikle Ne Bursa maçı, Ne Beşiktaş, ne de Akhisar maçları ne de kazanılan 7 puan, bir de yenilmezlik. Bunların hepsi iyisi ile kötüsü ile doğal.
Doğal olmayan yakın senelerde özlemini çektiğimiz taraftar heyecanı var. Adeta bir dev uyanıyor, dedirtircesine..
Takımın eksiklerine bakmadan olduğu gibi kabullenen bir Trabzonspor taraftarından bahsediyoruz hem de övgü ile, takımlarını sahiplenmişler.
Yağlısına yavanına bakmadan kusur aramadan kıpır kıpırlar, dahası heyecanlılar, heyecanlarını şehre yaymaya başlamadılar bile.

Çok erken olmasına rağmen bu yıl neden Şampiyonluk olmasın diyorlar..
Bir de 1-2 marş, sevda şarkısını ezberleyebilseler tadından doyum olmayacak.
Zira çok geride kalan şu lay lay lom lar var ya, onlardan gına geldi.


Neyse, dediğim şudur ki eski taraftarları anımsatan ona doğru bir gidiş var. Umarım yanılmam..
Şimdi gelelim Akhisar maçına, maça çıkarken 3’te 3 cepte gibi bir havada gördüm Trabzonspor’u kendi yarı alanından çıkmayan Akhisar’a karşı orta sahada yalancı paslarla sözüm ona gol aradılar.
Geriye yana yapılan paslar, ısırmayan bir direnç konuk ekibin iştahını kabarttı.

Gerçi Trabzonspor takımı rakibine üstünlüğünü kabul ettirdi ettirmesine de..
Zorlamadı, nasıl olsa yeneriz dedi, fazla sıkmaya gerek yok dediler.
Sonrası malum, olmaz mı böyle şeyler olur.
Ancaaak; futbol hatalar oyunu ise gol veya gollerde hatalardan oluyorsa ders almak lazım. Özellikle Beşiktaş maçında her deplasman takımının uyguladığı taktiği uygularken bir sonra ki hafta konuk edeceği takımın da aynısını uygulayacağını unutmamak lazımdı.
Kendini dev aynasında görmemek lazımdı. Trabzonspor kadrosu gördüğüm kadarı ile iyi kumaştan oluşmuş. Daha fazla oyalanmadan elbiseyi dikmek lazım. Kadronun iyi olmasının yetmeyeceğini sahada tekniğin yanında iyi mücadele takım oyunu ve de 5 pasın birada olması gerektiğini rakibe o paslarla bunaltmak gerektiğini iyi bilmek lazım. Şayet Şampiyonluğa oynuyorsanız. Taraftarın nabzına şerbet vereceksiniz bu böyle bunun lamı cimi yok.
Gelelim can alıcı diğer noktalara

NEDEN BU İNAT
Şu Erkan ile Yusuf’un ters mevkilerinde oynatılmasında ki ısrar ve inat niye.
Şayet maçın sonralarına doğru Cardozo’yu kurtarıcı olarak için oyuna alıyorsanız. Kenar toplarını ad istiyorsanız bu çocukların ters yerlerde oynatılmaması lazım.
Hem bu 2 oyuncuyu hem de Cardozo’yu böylelikle kazanabilirsiniz. Böyle daha verimli olabilirler.


ÇOK ÇEKTİK
N’Doye’nin penaltıyı gole çevirememesinden sonra bu oyuncuyu alkışlarla motive etmenizi olumlu karşılıyorum, anlıyorum. Ancak aynı duyarlılığı diğer oyunculara da göstermenizi bekliyorum.
Çünkü bu ayrımcılıktan çektiğimiz kadar hiç bir şeyden çekmedik. Yabancı hayranlığından çok çektik.
Öyle ki; Trabzonspor bir final maçını kazandıktan sonra sahada oynayanlar gol atanlar değilde yedek kulübesinde oturan oyuncuların omuzlara alındığından çok çektik.






HOŞGELDİN OKAY
Son sözüm Okay için. En az 6. Haftaya kadar bu çocuk için bir şey yazmayacak bekleyecektim. Ancak dayanamadım. İnşallah bu yazacaklarım için beni yanıltmaz. Hoş geldin Okay, yüreğine sağlık. Oynuyor oynatıyorsun. İçine sığmaz bir yaradılışın var. Nerde ne yapacağını iyi biliyorsun. Hırsı mücadelesi görev anlayışı, forma sevgisi, özellikle yüreği, bana mazideki Trabzonsporlu oyuncuları hatırlatıyor. Ondan dolayı tekrar hoş geldin Okay.!
Her zaman Trabzonspor ruhu ile dopdolu olmanı böyle devam etmeni temenni ediyorum. Başarılar.