Bana göre, Trabzon’da;
2011’de yılının adamı;
Mehmet Atalay…
2011 Gençlik Oyunlarının Trabzon’a gelmesinde direkt katkısı oldu.
Bana göre 2011 yılında hakkı teslim edilmeyeni de Mehmet Atalay..
Oyunların açılışında bir “Teşekkür” bile çok görüldü.
xxx
Bana göre 2011’in hor görüleni ise;
Şerif Özgür.
Gençlik Spor İl Müdürü olarak anasının ak sütü gibi “Helal” işler
yaptı. Sonra “Haram” yemiş gibi tu kaka ile sallandı.
Bana göre 2011’in en şanslı adamı;
Volkan Canalioğlu…
Seçim kaybetti. Belediye başkanlığından oldu.
Seçim kazandı vekilimiz olarak talih kuşu başına kondu..
xxx
Faruk Özak, 2011’de en anlaşılamayan politikacı. Hakikatten iyi işler yaptı.Ama bir türlü toplumsal halkasını genişletemediği için;
Anlaşılamadı.
xxx
2011’in vefa denilen ödülünü alan ise Muhammet Balta oldu.
Varını yoğunu, parasını, zamanını ve hatta sağlığını partisi uğruna feda etti. Ardından kabuğuna çekildi.
Herkes, unutuldu gitti dediğinde..
Vefa’nın bir semt adı olmadığını onunla anladık.
Bakan yardımcısı olarak 2011’in yıldızı parlayanı oldu.
O vefayı beklerken umduğunu bulamayanlar için 2011 karanlık bir yıl oldu.
Milletvekili listesinde yer alamayanlar.
Alıp vekil olanlar için ise
2011 bir süper yıldı.
xxx
Bana göre, 2011’in en temizi;
Trabzonspor oldu… Şikeye bulaşmadı.. Kafa göz yarmadı..
2011’in hayal kırıklığı ise bana göre;
Şehrin en anlamsız kavgalarıydı.
Kimi çıkar için. Kimi kıskançlıktan, kimi sosyal siyasal ranttan.
xxx
Ve 2011’i en dirençli insanı;
Vali Dr. Recep Kızılcık oldu.
Ciddi bir sağlık sorununu yendi. Görevinin başında; didindi, yılmadı, teslim olmadı.O’nun bu mücadelesi herkesin örnek oldu.
2011’in bana göre en güzel anı, Avrasya’nın eğitim ve öğretime başlamasıydı.
Hayal kırıklığı ise;
Vaad edilip unutulanlardı..
Doğal Gaz, gaz oldu uçtu.
Sürmene’de tersane dalgalara kapıldı..
Demiryolu, yine tartışıldı.
xxx
2011’in bana göre kahramanı; Erdoğan Bayraktar oldu.
Bakanlık koltuğuna oturdu.
xxx
Ve 2011’in en çok tartışılanı;
Meydan Parkı düzenlemesiydi.
En alkış alanı da.
2011’in unutulmayanı ise;
Kaybettiğimiz değerlerdi..
Yüreğimize gömdüğümüz her bir dostumuz..
Sefer Nuhoğlu’muz…
