Emrah Öztürk’ten anlamlı mesaj Bana neden koşuyorsun diyorlar Koşmazsam aç kalırım!

Son 10 günde 4 büyük yarış.. Çorum’da, samsun’da, Giresun’da 21 kilometre ve Trabzon’da 2 bin metre. Yokluk içerisinde gelen madalyalar, zifiri karanlık içerisindeki ışığı arayan zihinsel engelli genç bir adam.. Özel sporcu diyorlarmış adına. Ancak onun için koştuğu turnuvalarda rakiplerine fark atmak zor değil. Edirne’de olan hocası Esra Akgün Yılmaz’la telefonla idmanlarını yapıyor. Engelli kadrosundan işe girmeyi sağlanması gereken pırıl pırıl bir genç.. 

İşte Emrah Öztürk’ün açıklamaları..

01.12.1992 Trabzon doğumluyum. Yaklaşık 10 yıldır maraton koşuyorum. Sayısız başarılarım var, iki dünya 6.’lığı 2 Avrupa dördüncülüğüm var. Ülkemi temsil ediyorum, bayrağımı temsil ediyorum.

Amacın ne?

Amacım Türkiye Cumhuriyeti adıyla beraber olimpiyatlarda madalya kazanmaktır. Bunun için de çalışmalarıma devam ediyorum. Bana koşma diyorlar, ne yapmamı bekliyorlar ki? Bir şekilde kendime ve aileme bakmak zorundayım, koşmazsam aç kalırım. Bu sporu hem seviyorum hem de iş olarak görüyorum. Bu sporda devam edeceksem özellikle Edirne’de olan Hocam Esra Akgün Yılmaz’ın yanına gitmem gerekiyor. Bu sporda bana ivme katan yegane kişi kendisidir. Uzaktan, bana söylediklerini harfiyen uyguluyorum ama bir yere kadar. Uzaktan kumanda bile bir yerden sonra aracı çalıştırmıyor.

Yetkililerden talebin var mı?

Engelli kadrosundan iş istiyorum. Tüm başvurularıma rağmen herhangi bir geri dönüş olmadı. Son 1 haftada 4 farklı ilde koştum. Bu sene 7 yarışa gittim. Daha yaşım genç bunun farkındayım kendimi kuvvetli hissediyorum ama ya sakatlanırsam ya da vücudum bunu ne kadar kaldırabilir. Sponsorluk talebinde bulduğumda sadece yarış odaklı yardımcı olunuyor. Ancak başarı gelmesi isteniyorsa bunun sürekliliği olmalıdır.

Günün nasıl geçiyor. Örneğin yarışlara nasıl hazırlanıyorsun. Özellikle son 10 gün içerisinde bir hayli yoruldun bu süreç nasıl geçti. Bu süreçte yardımcı olan var mı?

Bir yere kadar kendimi sorgulayabiliyorum. İmkânlarım çok kısıtlı. Her gün birilerinin kapısına gitmekten yoruldum. Özellikle son hafta yaklaşık 160 kilometre yol yürüdüm-koştum- birçok başarı elde ettim ama görülmüyor. Özellikle 10 günde Çorum, Trabzon, Samsun ve Giresun’da koştum. Çok yorucuydu. 10 günde bu illere tatil yapmaya bile gidenler yoruldum diyorsa gersini siz düşünün. Yardımcı olanlara gelirsek, sağ olsun Ortahisar Belediye Başkanı Ahmet Metin Genç desteklerini esirgemiyor. Bakmam gereken annem var. Bazen öyle oluyor ki evde kahvaltılık olmuyor. Kapı çaldığımda koşup da eline ne gelecek diyorlar. Koşmasam aç kalırım kimse bunu sorgulamıyor. Engelli olduğum için devlet memurluğu için uğraşıyorum onda da ses çıkmıyor. Ne yapmamı bekliyorlar? Ya da ne olmamı istiyorlar?.

Özellikle siyahi oyuncularla olan yarışmaları nasıl yorumluyorsun?

Onlar zaten doğuştan sporcu. En azından Türkiye’ye has olan yarışlarda farklı statülerde koşturulması gerekir. Onların olduğu yarışlarda da derece yapıyorum ama çok daha fazla zorlanıyoruz. 19 Mayıs Ulusal Egemenlik Gençlik ve Spor Bayramında dahi koştular. Bir yere kadar baş etmeye çalışıyoruz ama onlara yetişmek gerçekten beni çok zorluyor.

İdolün kim?

Halen daha 10 bin metre yarı maraton rekorunu elinde bulunduran Zersenay Tadese’yi örnek alıyorum. En son İstanbul’da gerçekleşen Avrasya Maratonu’nda beraber koşma onurunu yaşamıştık. O an çok heyecanlanmıştım.

Röportaj: Ali Osman YÜRÜK