Trabzon bulunduğu konum gereğigelişimini sağlayacağıstratejik faaliyet ticaret ve turizmdir.
Ticarette taşımacılık turizmde ise insanların nefes alacağı alanlar ve sosyal tesisler benzeri seçenekler önem taşımaktadır.
Bu eylemleri ucuza gerçekleştirmek için mevcut olanakların en ekonomik olanlarını kullanmak birinci derecede önemlidir.
Onun için ilin öncelikleri ayaküstü değil ciddi araştırma ve çalışmalarla ortaya konması gerekmektedir.
Bu bağlamda dünyaya baktığımızda dünya taşımacılığının yüzde 90'ını suyolu ile yaparken ülkemiz sadece deniz yolunu ihracatta kullanmakta bu faaliyette'de navlun başka ülkelerin cebine girmektedir.
Ayrıca en ucuz taşımacılık deniz, demiryolu ve karayolu olmasına karşın bir çok imkana sahip olan TRABZON hala karayolu taşımacılığında ısrar ederek ne toplumsal değişim, gelişim ve kalkınma açısından ve nede sosyal , ekonomik açıdan mobiliteyi yakalayamamaktadır.
Onun için hiç bir söylem eyleme dönüşmemekte ama olanda trabzona ve halkına olmaktadır.Açıkçası deniz taşımacılığında maliyet bir birimse , demiryolu taşımacılığında iki birim ve karayolu taşımacılığında döry birimdir.
Bu bağlamda bir ferbot 250 TIR 50 bin tonluk kuru yük gemisi 5 bin kamyon taşırken hala karayolu taşımacılığinda ısrar edilmesi anlaşılabilir değildir.
İşte Trabzon bu zinciri doğru kuramadığı ve denize öncelik vermedığı tam 77 yıldır bir tren yolu sorununu çözemediği için işsizlik hat safhaya çıktığı gibi ilimizde ülkemizin en pahalı illeri arasında yer almaktadır.Trabzon halkı bu kadar bir beceriksizliği hiç haketmemektedir.İşte tamda burada trabzon limanından Rusya ve ortasaya Türk devletlerine limandan yapılan ihracat bitmiş artık rant Samsunluların kesesine girmektedir.
Durum böyle oluncada LOJİSTİK bölgeyide Rizeye kaptıran Trabzon elindeki bu imkanı kullanamayarak bu anlamda artık ilahinihaye lojistik üs olamayacağı gibi bölgenin hinterlantı olma önceliğinide kaybetmiştir.
Denizi ve demiryolunu kontrol edemeyen ticareti ve gelişmeyi büyütemez ve olduğu yerde gün sayar sanırım bunu yapıyor Trabzon.Deniz yolu limanla önem arzederken demiryolu maliyeti karayoluna göre daha pahalı olmakla birlikte otoyola göre daha ucuzdur.
Artık eskisi gibi yol ve tünel yapımı pahalı olmayıp gelişen teknolojiye göre çok kolaylaşmıştır.
Onun için yolun burda ekonomiklik önemli bir olay olup, şayet böyle masaydı gelişmiş ülkelwr demiryollarını söküp atarlardı Trabzonda 77 yıl önce olduğu gibi.
Bu bağlamda Trabzon limanının demiryolu bağlantısının olmaması çağdaşlıkla izah edilebilecek bir durum değildir.
Artık lojistik üs Rizeye kaydırıldığına göre demiruolu ilimiz için artık çok büyük bir hayaldır.Zaten hiç kimseninde böyle bir çalışması ve gayretide bulunmamaktadır.Onun için deniz kenti olan Trabzon'un muhakkak deniz taşımacılığını ne pahasına olursa olsun acilen ön plana çıkartmalıdır.Aksi halde sanal olarak söylemlendirilen Anadolu kenti ve dünya kenti bu zihniyetle ancak tarih kitaplarında okunacak bir sayfalık bir yazı olur.
Ayrıca turizm açısından elimizde hazır bir deniz olmasına karşın ilin denizle irtibatı kesilmiştir.Giresun sınırından Rize sınırına kadar an 100 kilometrelik sahil şeritinde ancak yedi kiolometrelik bir kısmında denize kısmen girilebilmektedir.Yine bu kıyı şeritinde turizme yönelik sosyal tesis kurulacak bir alanda bırakılmamıştır.
Çok eski bir kent olmamıza karşın zamanında en basit bir çevre düzeni planı yapılmayıp her taraf çarpık konut yapısıyla ranta yönelik bir işgalle imara açılmış ancak ileriye yönelik bu planlarda KARLI bir fikir ortaya konulamamıştır.Denizden bu alanlara bakılınca ne vahim bir yapılaşma ortaya konulduğu daha açık seçik beton yığınları insanın görselliğinide bozacaktır.
Hala geriye bakılmadan şehrimizde öyle hatalar yapılarak şehrin denizle irtibatının kopartılması tüm hızıyla devam etmektedir.İşte bu manzara tarhihte Trabzonu sırtını denize dönen bir şehir olarak yazacaktır.Onun içindirki ez cümle olarak ileriye doğru uzanan yıllar içerisinde güzel Trabzonumuzu sırtını denize dönmekten zorda olsa kurtarmalıyız, aksi devam ederse kurtaramayız ve tüm misyonunuda kaybederiz.
