Hollanda'da yaşayan birinci nesil gurbetçilerimizden 83 yaşındaki Celal Tuna tam 59 yıldır Türkiye´ye gitmedi. 1963 yılında Trabzon´un Yomra ilçesine bağlı Tepeköyü´nden Belçika´da maden ocaklarında çalışmak üzere bu ülkeye gelen ve ardından Hollanda´ya geçen Tuna, bazı özel nedenlerden dolayı hiç memleketine ayak basmadı.
Yıllarca izini kaybettiren Tuna´yı Fransa´da yaşayan yeğeni Serkan Tuna internet üzerinden uzun zaman araştırarak buldu ve Hollanda´da ziyaret etti. Yalnız yaşayan amcasını yeniden köyüne götürmek için ısrar eden yeğen bir sonuç elde edemedi.
Serkan Tuna amcasının izini bulduktan sonra hiç irtibatını kesmediğini ve sürekli ziyaretine gittiğini ifade ederek “ Fransa´ya davet ettim gelmek istemedi, özellikle yıllar önce ayrıldığın Trabzon´da ki köyüne gidelim dedim ikna olmadı. Askerden döndükten sonra Belçika´ya işçi olarak yazılmış ve o zamanlar 24 yaşındaydı.Gidiş o gidiş.O dönem çok fakir olduğunu ve bu yüzden dolayı başka bir aileye hizmetkar olarak verildiği söyledi. Bunlar çok ağrına gitti, en büyük hayal kırıklığı ise askerde olduğu dönem babasının vefat ettiğini ve tezkeresini alıp köye dönünce haberdar edildiği olmuş. Bunlar hep gururunu incittiği için bir daha köyüne gitmedi. “
HOLLANDA´DA BİR AŞK HİKAYESİ
Amcasının Hollanda´ya yerleşme hkayesini de anlatan yeğen Sekan “ amcam trenle Hollanda´ya gezmeye gittiğinde burada Hollanda´lı bir kadına aşık oluyor ve onunla evlenip bu ülkeye yerleşiyor. Çocukları olmadı. Birlikte pansiyon işlettiler uzun yıllar. Hanımı öldüğünden beri yalnız yaşıyor. Babam kendisi ile 1975 yılında birkez görüşmüş ve ondan sonrada izini kaybettirerek ailemizden ve Avrupa´da yaşayan köylülerimizden kimse ile irtibatı olmamış. Ben izini bulup yanına gidince çok sevindi fakat geçmiş ile ilgili konuşmayı sevmiyor. Tek istediğim amcamı dünya gözü ile son bir kez olsun Trabzon´da ki köyüne götürebilmek “
