Şenol Güneş, ilk başta kontrollü bir oyun anlayışını futbolcularına aşılamıştı. Doğru olanı da buydu. Ayağa kısa paslarla rakibe fazla topla oynama şansı vermeden ilk yarıyı kapatmak Bordo-Mavililer’in yapacağı en iyi iş olacaktı. İlk yarıda Lille’in birkaç önemli pozisyonu vardı. Trabzon’un Burak ile bulduğu bir pozisyonun dışında rakip kaleye gidemedi. Bizim istediğimiz gibi ilk yarı 0-0’lık sonuçla tamamlandı.
İkinci yarıya da yine oyunu geride kabul eden bir Trabzonspor vardı sahada. Lille’in yırtıcı bir takım olmadığını ofansif yönde çok baskılı oynamadığını göz önüne alırsak, Trabzonspor’un hızlı toplarla kontraatak ile rakip kaleye gitmesini bekliyorduk. Ancak bu yönde başarılı olamadık.
Orta sahada Zokora ile Colman etkili oynasa da, Alanzinho basit top kayıpları yaparak, Trabzon’un başlayan ataklarını sonlandırmış oldu. Şenol hocanın sahaya sürdüğü ilk onbirde herhangi bir hatası yoktu. Güneş’ten savunma ağırlıklı bir kadro beklerken cesaretle lig maçı oynar gibi sahaya çıktı. Haddinden fazla açık oynamaya çalıştı. Oyuncular ilk yarı telaş içindeydiler. Orta sahayı rakibe kaptırdılar. Lille’in orta sahasındaki en önemli ismi Hazard’ı tutmakta zorlandılar. Sol tarafı kapatamayınca oradan atak yedik. Ancak Tolga kalesinde devleşti.. İkinci yarıda ise Trabzon toparladı ve eski oyununa döndü.
Ancak belirttiğim gibi rakip sahaya hızlı toplarla tehlikeli kontraatak geliştiremedik. Hele Burak’ın 81’de boş durumdaki Halil’e topu vermek yerine şutu denemesi belki de galibiyetin gitmesine neden oldu..
Trabzonspor, yerinde kontrollü bir oyun, beraberliğe razı olacak bir stratejiyle maçı bitirmek isteğindeydi.
Bordo-Mavili ekip bu sezon Şampiyonlar Ligi’nde gerçekten başka bir hüviyete büründü. Kontrollü bir futbol oynarken rakiplerine de pozisyon vermemeye çalıştı..
