Trabzon’u, ülkenin diğer illerinde bağlayan şehirler arası yolcu terminalindeki otobüs firmaları ve kaptanlar işsizlik karşısında zor günler geçiriyor. Gurbetteki vatandaşları ailelerine kavuşturan, hasretleri sona erdiren şehirlerarası yolcu taşımacılığı sektörü, gerek hızla azalan yolcu potansiyeli gerekse pandemiden dolayı ölüm kalım savaşı veriyor. Firma sahipleri ay sonu ne yapacaklarını kara kara düşünürken, firmaların bünyesinde otobüsü olan araç sahipleri de kredi çekip akar yakıt borçlarını kapattıklarını ifade ettiler. Bugün otobüs kaptanlarını konuşturduk. Söz, evlerinden uzakta, yollarda fedakarca direksiyon sallayan kaptanlarda:  

YOLCU SAYISI DÜŞÜYOR  

CEMİL SIRTKAYA: Çocukluğumdan beri otobüs sektörünün içindeyim. Rahmetli babam da otobüs kaptanıydı. Ben de muavinlikten yetişerek bugünlere geldim. Son on beş senedir sektörümüz ölüm noktasına geldi. Araçlarımız her sefer zarar yazıyor. Her gün artan giderlerimize karşılık, yolcu sayısı da giderek düşüyor. Bu şartlarda ayakta kalmamız artık çok zor.  

ARAÇLAR KENDİ MASRAFINI KARŞILAMIYOR  

TURAN DOLGUN: Bir zamanların en gözde mesleğinden biri olan uzun yol otobüs kaptanlığı, artık haz vermemeye başladı. Bunun nedeni de heyecanımızı kaybetmemiz değil. İşimizin her geçen gün azalmasıdır. Önceki gün Bursa’ya gittim. Pandemiden dolayı yarı kapasite ile çalışıyoruz. Onun da yarısı boştu. Araçlar kendi masrafını karşılasa, zarar yazmasa o da bize yeter.  

ZOR ZAMANLARDAN GEÇİYORUZ  

CELAL KULEİN: Çok zor zamanlardan geçiyoruz. Allah yardımcımız olsun. Bir çok kalemde giderimiz var. En büyük giderimizi oluşturan akaryakıt giderimizi karşılamak için bankalardan kredi çekiyoruz. Bu krediler geri ödenecek. Bir ay kredi ile kapattık. Ya sonraki aylar. Terminal giriş çıkışları, otoyol ve köprü ücretleri, araçların bakım giderleri maddi olarak çok tutuyor. Araç sadece bunları kazansa yeter. Bunları da kazanamıyor ki. Her sefer mutlaka zararla dönüyoruz. Çok zor günler bizi bekliyor. Devletimizden otobüsçüye destek olmasını bekliyoruz.  

EKMEĞİMİZİN PEŞİNDEYİZ  

OSMAN ELMAS: Çok güzel ve bir o kadar da zor olan mesleğimiz son zamanlarda durma noktasına geldi. Bir aracın Trabzon’dan marşını çalıştırmak en az 6 Bin TL. Yolcu zaten yok. Bu zor şartlarda firmalar daha ne kadar dayanabilir bilemiyorum. Ekmeğimizin peşindeyiz. Şartlar biraz düzelse de otobüs sektörü de biraz nefes alsa. Bir otobüs en az 1 milyon TL. Araçlar artık kendi amortismanını bile kazanamıyor. Yetkililerden sektörümüze destek olmalarını istiyorum. Araç sahipleri araçlarını seferden geri çekiyor. Bu insanlar evlerine ekmek götürecek. Araç yola gitse bir dert gitmese ayrı bir dert.   BAHATTİN BAŞTÜR