Bu ülkede oturum elde etmek için yaptığı siyasi mülteci başvurusu kabul edilmedi. Türkiye'de evli olmasına rağmen Fransa'da yaptığı anlaşmalı evliliği, Fransız makamlarınca oturum için onaylanmayınca Türkiye'ye döndü.
Bülent Cumur inadından vazgeçmedi, bir UEFA Kupası karşılaşması için İtalya seyahatine çıkan Trabzonspor kafilesine dahil oldu, İtalya'ya geldi.

İtalya'dan Fransa'ya yine kaçak yollarla girdi. Fransa'da oturum hakkı kazanmak için Paris'te açlık grevi de dahil eylemlere katıldı. Sonunda Fransa'da 1997 yılında çıkan bir af yasası ile oturum hakkına kavuştu.

2008 yılında Paris Trabzon Kültür Derneği'ni (Association Culturelle de Trabzon) kurdu ve bugüne kadar bu derneğin başkanlığını yürütüyor.

Türkiye'nin Paris Büyükelçiliği'nin desteği ve Paris'teki yerel yönetimlerle işbirliğiyle, dernek bünyesinde bugüne kadar Türkiye'den sanatçıları davet ettiği çok sayıda kültür sanat etkinliği gerçekleştirdi.

Paris Trabzon Kültür Derneği son olarak Türkiye'nin Paris Büyükelçiliği rezidansında Cumhuriyet'in kuruluşunun 95'inci yıldönümü için geçen 29 Ekim'de verilen Cumhuriyet Resepsiyonu'nda 'Trabzonlu Sanatçılar Resim Sergisi' açtı.

Bülent Cumur Paris'e ilk adım attığı 19 Mayıs 1988'den bugüne kadar yaşadığı, filmlere konu olacak nitelikteki hikayesini, göçmenlik macerasının önemli detaylarını euronews’den Devrim Hacısalihoğlu’na anlattı. 

Fransa’da ilk 19 Mayıs 19988 yılında Gare de Lyon’a ayak bastığını kaydeden Cumur, “ İlk kahve içtiğim yer, Strasbourg, Saint Denis..  Adam gelip iki ay üç ay çalışıyor, Akçaabat’tan daire alıyordu. Tabi buraya vize ile gelinmiyor. Vize yok, sadece pasaportumuz var. İtalya üzerinden geleceğiz buraya. Öyle anlattılar bize. Milano’da bir vatandaş teslim aldı bizi uçaktan, Trenle Vintimille”ye geldik. Vintimille’den Nice, Nice’den Gare de Lyon, Gare de Lyon’dan, Saint – Denis   birinci kemerin önüne geldik bir kahve içtik, Paris ile tanıştık” dedi. 

3 BİN 500 FRANK ALDI
O dönem zor şartlarını anlatan Cumur, “Çalışamıyorsun, kaçaksın, iş yok. Akrabanın yüzüne ne kadar bakabilirsin, eline ne kadar bakabilirsin. Bir Bayburtlu arkadaşın yanında deri ceketi dikiyoruz. İlk Fransa’da onun yanında Frank maaş aldım. 3 bin 500 Frank aldım. 3 bin 500 gerçekten büyük paraydı. Yemeyle bitmiyordu... 



Siyasi ilticaca yaptık. 79’da lise öğrencisiydim. O zamanlar Dev-Yol, Dev-Sol vardı, Devrimci gençlik vardı. Bizim köy solcu bir köydü. Bizi şehre indirdiler. Tabi o köyden gelenin sağcı olma şansı yok. Sağcı olsanda deme şansın yok senin köyün belli. Alamadım ondan ret geldi, kabul edilmedi” diye konuştu. 

EVLİLİK YOLUYLA DENEDİ 30 BİN FRANK GİTTİ
Daha sonra evlilik yoluyla oturum izni almaya çalıştığını kaydeden Cumur, şöyle devam etti: 
 “”En kolay evlenmekle alacaksın” dediler. Evleneceksin de biz Türkiye’de evliyiz nasıl olacak. “Boşanacaksın Türkiye’den avukat tutacaksın”’  Tamam olsun. Ben burada sadece oturum kartı almak için birine para vermem lazım. Bir tane bayan bulduk, arkadaş geldi. Bana dedi o gün “30 bin Frank verirsen bana senle evlenirim kağıdını alırım” 30 bin Frank’a ben Akçaabat’tan daire alıyorum. Ama 30 bin Frank’a oturma kartımı alırsam, o  daireyi her zaman alırım, Fransa’da çok kalacağım. 

Tabi biz papyonumuzu taktık, gittik belediyeye şakur şukur resimler.. Sahte fotoğrafçılar tuttuk. Kandıracağız ya belediye bakanını. Halbuki onlar her şeyi biliyor, biz kendi kendimizi kandırıyoruz fuzuli masraflar yapıyoruz. 
Evlenme yemeği yaptık. Ben kendi eşimle evlendiğimde onu yapmadım. Bütün prosedürleri yaptım. Harfi harfiyen hepsini yerine getirdim. O arada bir kanun çıktı. Bizim evlilik dosyası kabul edilmedi. Bizim 30 bin Frangımız da gitti. Bir daire alacaktık Akçaabat’tan o da gitti. Her şey bitti” 

TRABZONSPOR'UN AVRUPA KAFİLESİYLE YOLA ÇIKTI
Trabzonspor’un Avrupa maçında kafileyle birlikte İtalya’ya geldiğini aktaran Cumur, “Biz buraya gelmenin yollarını aradık. Trabzonspor’un O gün Avrupa kupaları maçları vardı. İtalya’nın Cagliari şehrinde, Cagliari’de maçı vardı. 92’nin sonlarıydı. Oraya geldik, İtalya’da maça geldik kafileyle kaldım. İtalya’dan Fransa’ya vize yok. Ben yine İtalya’dan Fransa’ya kaçak girdim. Metro Rome’un orada bir kilisede açlık grevi yaptık. Oturma kartı almak için” Ben yedim ama. Yemeyen arkadaşlarda o zaman şeker şerbet içiyordu. Sonradan çıkan Af yasasından dosyamızı tamamen verdik. Neyimiz varsa kabul edildi. 97’de ben burada oturma kartımı aldım. Bizim akşam Büyükelçimizde Resepsiyonu vardı. Orada resim sergisi yaptık. 2008’de Trabzonlular derneğini kurduk. Bulunduğum şehrin kültür elçisi oldum. Resim, karikatür, konserler, futbol turnuvalara, gençlere yönelik okuma yazma kursları, folklor kursları. Olduğun yerde güçlü olman lazım. Güçte kültür sanattan geçer” diye konuştu. (Euronews - Devrim Hacısalihoğlu)