Trabzon ekilim alanı itibariyle ürün çeşitliliği fazla olmayan bir il olup, yetiştirilen ürünlerin yurt dışı pazarlaması Fındıkta iyi olmakla birlikte diğer ürünler için aynı şey geçerli değildir.Meyve ve sebze üretimi düşük olduğundan katma değeride yüksek değildir.Bu bağlamda tarım sektörü içinde çiftçilik ve hayvancılık sektörünün toplam GSYİH içindeki payı yüksek olup, bunuda sırasıyla balıkçılık ve ormancılık sektörü takip etmektedir.İlde tarım toplam sivil istihdamdaki yetini her zaman korumuştur.Tarıma dayalı sanayi de fındık, çay  ve süt üretimi ile  ilgili olup, örgütlenme ve pazarlama sistemleri tam olmasa bile çevre illere göre daha iyi durumdadır.

İlde tarımın yanında turizminde belli bir ölçüde gelişmiş olması tarımsal ürünler için bir talep ve pazarlama şansı oluşturmaktadır.Aşırı yapılaşma ve plansız kentleşme tarım alanlarının tarım dışı faaliyetlerde kullanılması tarımsal üretim açısından ciddi bir risk oluşturmaktadır.Bu durumda tarımda sürdürülebilirliğin önünü kesmekte ve önemli üretim alanlarıda hızla elden çıkmakta sonuçta ilimiz dışarıdan gelen pahalı ürünleri tüketme durumunda kalmaktadır ONUN için ilin potansiyel ve fırsatları değerlendirilerek bir stratejik analizin yapılmasının ihtiyaç olduğu düşünülerek aşağıdaki analiz yapılmıştır.

1-STRATEJİ:

●-Yoğun tarımın yapılması, Ürünlerin geliştirilmesi, Süs ve tıbbi bitki üretimi, Meyveciliğin geliştirilmesi,,Yem bitkileri üretiminin geliştirilmesi,Jersey ırkının geliştirilmesi,Ahir şartlarının iyileştirilmesi,Soğuk hava depolarının ve iyi pazarlama yöntemlerinin devreye sokulması,Arıcılığın geliştirilmesi,Yavru balık üretimi ve veterinerlik hizmetlerinin güçlendirilmesi,
Katma değeri yüksek ürünlerin üretilmesi,
Yayla turizminin geliştirilmesi, 
Yerel girişimcilik teşvik edilmeli,Arazilerin kabiliyet sınıflarına göre kullanılmalı,Bitki gen kaynaklarının korunması ve Erozyon, heyecanla mücade.

2-GÜÇLÜ YÖNLER:

●--Dünyada fındık pazarına hakim olma,Yörenin ekolojik uygunluğu,Bitki gen kaynaklarının yüksek oluşu,Pazar şansının yüksek oluşu, Ürünlerin tamamen doğal oluşu,Meyve ağaç sayısının yüksek oluşu, Yöreye adapte olmuş yerel çeşitliliğin oluşu,Ekolojik yetiştiriciliği uygun çeşitlerin oluşu, Yetiştiricilikte düşük düzeyde kimyasal gübre kullanılması, Yeterli çiftçi deneyimi,Arıcılıkta alt yapının uygunluğu, Su kaynaklarının çokluğu,Araştırma enstitüsü ve üniversitenin olması,Uluslararası deniz ve hava limanlarının olması,İlin bölge illeri bazında hinterland konumunda olması ve iklimin Bitki üzerindeki olumlu etkisi.

3--ZAYIF YÖNLER:

●--Sulanan alanların yetersiz olması, Arazi rantı yüksek tarım dışı toprak kullanımı, Yayım çalışmalarının yetersizliği, Pazarlama ve örgütlenme eksikliği, Üretim-tüketim dengesinin olmayışı, Eğitim yetersizliği, Pazarlama kültürünün yerleşmemiş olması, Meyveliklerin kapama bahçe şeklinde olmayışı, Üreticiler arasında örgütlenme eksikliği,Soğuk hava depolarının olmayışı, Meyve işleme tesislerinin olmayışı, Bakim ve Budama bilgisinin olmayışı,Suni tohumlama hizmetlerinin yetersizliği, Yem bitkileri Ekim alanlarının azlığı,Mera yönetiminin zayıflığı, Çiftçilerin örgütsüz oluşu, Ahırların yerleşim birimlerinin altında oluşu, Keşif yemin pahalı oluşu, Çiftçilerin gelir seviyesinin düşüklüğü,Arı ırkının bozulmuş olması, Coğrafi şartların elverişsizliği ve üretimde devlete aşırı bağımlılık, Yoğun nüfus baskısı, Su erozyonu ve yapılaşma ile alt yapının düzensiz gelişmesi.

4--FIRSATLAR:

●-Arazi sulaması için yeterli su kaynağının olması,Pazar bulma şansı yüksek,Seracılık karşı talebin olması,Uluslararası deniz ve hava yolunun açık olması, Taze sebzeler için talebin olması,Çayda Zirai ilaçın kullanılmaması,Ekolojik ürünlere talebin olması, Turizmin gelişmeye açık olması, Doğa ve çevre bilincinin artması.

5--TEHLİKELER

●-Tarım arazilerinin tarım dışı kullanımlarının artması, İhracatta tek ülkeye bağımlılık,Aşırı tahribat sonucu bitki- gen kaynaklarınınzarar görmesi,Hayvancılık faaliyetlerinin çizmesini yitirmesi, Su kaynaklarının kirlenmesi, Bazı alanlarda doğal dengenin bozulması ve Tarım arazilerinin kullanılabirliğinin azalması tarımdan uzaklaşma.

SONUÇ:Bu anlatımda ve analizde Trabzon için belirlenen temel amaçlar üç ana noktayı ortaya koymaktadır

1-TARIMSAL VERİMLİLİĞİN ARTIRILMASI

2-TARIMSAL GELİRİN ARTIRILMASI

3-SÜRDÜRÜLEBİLİR TARIM. 

ŞİMDİ ÜRETİM VE SEFERBERLİK ZAMANI.