Rezaletin son perdesini, enine boyuna irdeleyip ağıt yakmanın da bir alemi yok artık. Ancak, bu rüzgar böyle esmemeliydi. Trabzonspor camiası, yaşı boyunca yaşamadıkları olumsuzlukları bir dizi ilkleri, bir sezonda bir çırpıda yaşadı. Koskocaman bir ayıptır bu. Bir daha yaşamamak için tüm camia dinamikleri ayağa kalkmalı herkes üzerine düşeni eksiksiz yerine getirmelidir. 

Sen ben, rütbe kavgası yapmadan böyle bir kepazeliği bu camia, bir daha kaldıramaz. Evet yaşananlar yenilir yutulur cinsten değildir.
Hazmı da zor olacaktır. Bu da doğru..

Ancak Trabzonspor sevgisi, her şeyin üzerinden gelebileceğine eminim.

Hesapsız kasabın, masadı elinde kalırmış misali; Bugünler bağıra bağıra geldi. İşe göre adam değil, adama göre işler verildi. Hep günlük yaşandı. “Ben en iyisini bilirim” mantığı öne çıkarıldı. Paralar, har vurup harman savruldu. Çok para, kısa zamanda başarı gibi mantıktan uzak, mantığa sarıldı. Az para uzun vade, eşittir başarı yapılanması yapılmadı.

Başarısızlıklar, hep futbolcu kadrolarına kesildi. Hemen hemen son seneler. “Yık yeniden yap”, “Siz bilmezsiniz, ben bilirim”, “Başarı böyle gelir” dendi.
Yıllar yılları böyle kovaladı. Bırakın şampiyonluğu, yarışmacı takım olmayı, Trabzonspor her gittiği yerde “Kümeye” sözleriyle sesleriyle maçlarını tamamlamak zorunda kaldı.



Daha fazla söze gerek yok sanırım.

Trabzonspor, taraftarları futboldan soğudu.

Daha doğrusu soğutuldu.

Bir kesim, maçın skorunu dahi sormuyor. Maçı ne gün olduğunu bilmeyenler çok. Bu çok vahim bir durumdur beyler… Yani yönetimdekiler çok dikkatli olmalısınız…  


Gelişmelere baktığımda çark yine yanlış tarafa doğru dönmeye başladı. Trabzonspor, takımı kulübü manen, madden dibe vurmuş durumda.

Bunu bilmeyen yok.

Bu yıl da alalım, 30-40 futbolcu seneye aynı acılar yaşanırsa yine yıkarız.

Yine yaparız…

Bu anlayışın çözüm olmadığı ortada. Fazla para, fazla oyuncu eşittir başarı mantığı yürümediğini sağır sultan bile biliyor.


Kısacası mantıkla davranıp mantıkla yönetim ayranım bu deyip Trabzonspor’u bu zor durumdan kurtarmalıdır.

Sonrasında “Eyvah” demek para etmeyecektir. Benden söylemesi, sonrası size ait.