Şenol Güneş Kompleksi Medikal Park Arena 4 gollü özlediğim, göze hoş gelen futbolla ve de muhteşem taraftarların resitalleri ile açıldı.

Bu sezon Trabzonspor’un oynamaya çalıştığı anlamsız oyundan dolayısı ile aldığı garip sonuçlardan takımına gönül koyan Trabzonsporlular kar yağışı dondurucu soğuğu kıbleye çevirdiler Trabzon sokak ve caddelerinde.

Pür neşeli taraftarlar ile doluydu Trabzon, yüzler gülüyordu beni bile heveslendirdiler o coşkulu hallerinden ..

Dahası şampiyonluk yıllarına döndürdüler öyle ki İstanbul’dan gelen bir grup taraftarlarla stada nasıl gideceklerini bilmediklerinden o fırtınada yayan Akçaabat otolarına kadar yürüdük yürürken de transferleri Trabzonspor’u isteklerini dile getirdiler.

Dahası dertlerini dinlemiş oldum memnuniyetle.

Stadın açılışı ile kolbastının, minik Trabzonsporluların seremoni gösterisinin geri gelişine çok sevindim.

Maça 15 dakika kala, meydan ve ziya bey satış noktalarının önlerindeki taraftarlara bir o kadar üzüldüm.


O insanlar maç saatinde alacakları bilet ile kaç km hız yapabileceklerini ve kaza riskinin kaçınılmaz olduğunu düşündüm.

Taraftarlar gişelerin azlığından ağır işlediğinden Kavak Meydan’daki gişelerin bozuk olduğundan yakındılar, ilgililere.

Şehir dışından gelen taraftarlar ile otel, lokanta, araç vs. esnafının yüzü de taraftarlar gibi güldü.
Trabzonspor bana para mı veriyor diyenlere ithaf olunur.

Unutulmamalı ki Trabzonspor’un ekonomisi başarılı bir Trabzonspor ile KTÜ’ye bağlıdır.

Unutulmamalı bu realite.
Neyse geçelim.

Trabzonspor oyuncularının atılan her golde taraftarlara nazire edercesine sevinmeleri doğal haklarıdır. Öyle de olmalıdır. Fakat biraz abartılı oldu bence.

Her oyuncu dün akşam ki kervana katıldı, ancak ağabeylik eksikliğini çektiğimiz Olcay, Okay, Castillo, Mas maçın enleriydiler.

Gelelim sonuca her şey bir tarafa değim yerindeyse sahada basmadık yer bırakmayan defanstan top çıkaran pres yapan, çaldığı toplarla asist yapan gol atan Yusuf Yazıcı altyapıdaki oyuncuların elçiliğini bir kez daha yerine getirdi.