Trabzonspor’u seven kollayan ve koruyonlan platformu adı altında yayınlanan ilanlarda iki detay dikkat çekiyor.
Bir ilanda, ilanı verenlerin adları yazılı.
Her biri kamuoyunca tanınan bilinen isimler.
Bu isimler ilanlarına imzalarını atıyor ve adlarının yayınlanmasında sakınca görmüyor. Bu tür ilanlara duyarlı gazeteler de adı imzası bulunan ilanları ücreti mukabilinde alıp yayınlıyor.
Buraya kadar her şey normal demokratik ve doğal bir refleks. Kimsenin bir şey demeye hakkı yok.
Ancak bu gün yerel gazetelerin bazılarında bir başka duyarlı(!) insanların benzer ilanı var.
İlanda ne ad ne de imza var.
Trabzonspor’u sevenler platformu diye bir imza.
Bu da yeni moda Trabzonspor sevgisi olarak kayda geçti.
Adını sanını ve ilana imzalarını koyanların medeni cesareti ve duyarlılığı ile adını sanını ve imzasını yayınlamayıp gizleyenler duyarlılık ve medeni cesaretleri elbette tartışma konusudur.
Adı sanı ve imzası belli olmayan ilan metnini Günebakış gazetesi, böyle bir ilan mantığı olmaz diyerek geri çevirmesi de basın etiğinin en güzel örneği olarak kayda geçti.
Hem Trabzonspor’u sev ama kimliğini gizle.
Bu sevgi de başka bir sevgi olsa gerek.
