Kulüp olmak sadece futbolcu transferi yapıp, kadro kurup maçlara çıkmak mıdır, tabi ki değildir.
Kulüp olmak bana göre birçok etkeni bir arada bulundurmaktır.
Yönetiminden, çalışanına, taraftarından, futbolcusuna kadar camianın tek bir ses olarak, hedefe can-ı gönülden inanmasıdır.
Ben burada yeni oluşum içine giren taraftar gruplarından bahsetmek istiyorum.
Eski stat olan Avni Aker’de maçlara uzun bir süre 3-4 bin taraftar gidiyordu (Fenerbahçe maçları hariç), stadın üstü açıktı, tezahürat olsa dahi istenilen etkiyi edemiyordu.
Yani takımın 12. ve rakibi ciddi şekilde baskı altına alabilecek olan adamı kalmamıştı.
Sonra Trabzonspor’a yakışır 41 bin kişilik stat yapıldı.
Yeni stada 15 bin, 20 bin 30-40 bin kişi gittiği oldu.
Avni Aker’in kapasitesinin tamamına yakını kadar taraftar yeni statta normal bir maçı izliyor.
Peki stadın üstü kapalı, 20-30 bin taraftar var. Ama takımın yine 12.adamı yok.
Her tribünden farklı taraftar gruplarından farklı sesler geliyor. Daha da önemlisi gruplar hariç büyük taraftar çoğunluğu da sessizce (Gol atakları hariç) maç izliyor.
Taraftar bağırmak zorunda değildir tabi ki ama 7*24 konuştuğu takımının 12.adamı olmak stada gidip sessizce maç izlemek de değildir bana göre.
Tüm stat tek ses, tek yürek olduğu takdirde rakibi net bir şekilde baskı altına alabilir.
Bunu fark eden taraftar grupları da mükemmel bir işe imza atarak birleşme kararı aldılar ve Bordo Bereliler ismindeki grupla Kuzey kale arkasında bulunacaklar.
Yaklaşık 6 bin kişi olduklarını öğrendim ancak 30 bin kişinin izlediği maçta geri kalan 24 bin taraftar ne yapacak?
Bence asıl önemli olan burası. O 24 bin taraftar da bu birleşmeyi görüp, örnek almalı, tek ses, tek yürek olmalı.
Takımının 12.adamı olarak maç sonu sevinmek için gelecek olan galibiyette rol oynamalı.
Saha sonuçları da bunu etkileyecektir tabi ama saha sonucuna bakmadan tutkulu olduğun takımı desteklemek bence asıl taraftarlıktır.
İnşallah bu birleşme tüm taraftarlara örnek olur ve stadı dolduran on binlerce taraftar takımının gerçek anlamında yanında olur.
