Trabzonspor futbol takımı olsa, sosyal medyada dakikalarca övülür, manşetlere taşınırdı. Ama konu basketbol olunca, ne yazık ki aynı refleksi göstermiyoruz.
Oysa Trabzonspor Basketbol, Galatasaray maçı öncesinde çok şey anlatan, çok şey gösteren bir tablo ortaya koydu. Reed ve Taylor önderliğinde takım, “ailece” bir araya geldi. Teknik ekip, oyuncular, aileler… Sadece bir yemek değil bu. Bir ruh hali. Bir birliktelik.
Ortam harika. Enerji yüksek. Gerginlik yok, yapaylık yok, zoraki poz yok. Oyuncular Trabzonspor’da olmaktan mutlu. Bunu söylemiyorlar sadece, yaşıyorlar.
İşte asıl mesele burada.
Bir takım sadece sahada kazanmaz. Bir takım önce birbirini sever, birbirine güvenir, sonra kazanır. Trabzonspor Basketbol’da şu anda görünen tablo tam olarak bu.
Reed liderlik yapıyor, Taylor denge kuruyor, diğerleri o dengeye yaslanıyor. Kimsenin yüzünde “buradan nasıl kaçarım” ifadesi yok. Tam tersine “buradayım ve burayı istiyorum” duygusu var.
Bu şehir yıllarca “Trabzonspor ruhu” diye bir şey anlattı. O ruh şu an futbolda mı, basketbolda mı derseniz… Görüntü basketbolu işaret ediyor.
Futbol olsaydı alkışlardınız.
Basketbol olunca sessiz kalıyoruz.
Oysa ortada alkışlanacak bir emek, örnek gösterilecek bir tablo var. Maşallah demek bile az kalır. Bu birliktelik, bu huzur, bu aidiyet… Skordan bağımsız olarak kazanımdır.
Ve bazen en büyük galibiyet, maçtan önce kazanılır.
