Ermenek’teki maden kazasında Recep Gökçe ve Ayşe Gökçe oğulları Tezcan Gökçe’yi kaybetti. Türkiye onları, Tezcan halen göçük altındayken söyledikleri sözlerle duydu. Anne Ayşe, oğlunun su dolan madende yüzme bilmeden nasıl hayatta kalacağını merak ediyordu.
Sonrasında Tezcan’ın cenazesi madenden çıkarıldı. Bu defa cenazeye katılan Recep Gökçe’nin parçalanmış kara lastiği ve fakirliği dikkat çekti.Parçalanmış lastik ayakkabıların haberleştirilmesinin ardından Karaman Valiliği ve Ermenek Kaymakamlığı harekete geçti.
Valilik Kaymakamlığı, Kaymakamlık da bir öğretmeni görevlendirdi ve cenazenin bir gün sonrasında yeni bir çift kara lastik ayakkabı Recep Tezcan’a verildi.
Tezcan yeni ayakkabısı ile gazetecilere verdiği röportajda “Şimdi giymem desem olmaz, almam desem olmaz… Madem getirmişler.” diyordu. Recep Gökçe ayrıca yeni ayakkabıları ile ilgili olarak şunları söyledi; "Çamur, kuru aramaz bu ayakkabılar. Ama sizin ayakkabılar çamurda giyilmez”.
Ermenek Kaymakamlığı aileye başka yardımlar da yapacak. Tezcan daha önce de yardım teklifleri geldiğini ancak reddettiğini anlattı:
"Bana çok söylediler, 'İhtiyacın varsa bize söyle' derler. 'Tamam söylerim' derim. Ama yine de söylemem. Ayıp olur, telaşe olur. Yaşım genç. Aylığımı aldığımda ayakkabıyı alırım. 'Paran yoksa para verelim' derler. 'Param var derim ızdırabımdan."
"Param yok, param olsa ben bu ayakkabılarla gezer miyim milletin içinde. 'Elindeki lastiği atıver' derler. 'Atarım ben, siz karışmayın' derim. Elin kadar ben alamadım mı? Elin kadar ben giyemedim mi? Param yok alamadım. Dişlerim yok. Eşimin de benim de dişlerim tükendi. Doktora yaptıracağımız dişler 'tutar mı tutmaz mı' diye sorduk. Yoksulluk nedeniyle gidip taktıramadık. Eğer orada param olsaydı, hemen taktıracaktım."
