Farkında mısınız, bilmiyorum…
Git gide garipleşiyor hayatlarımız…
*
Öyle ki.
Dört odalı evlerde birden fazla çekirdek ailenin yaşadığı geçmiş yıllara nispeten, kocaman evlerde yaşıyoruz.
Hatta.
Şimdilerde her bireyin kendine ait odası bile var.
Yani.
Evler büyüdü, aileler küçüldü.
Buna rağmen.
Yüzler gülmüyor…
Buna rağmen.
Keyif fakiriyiz vesselam.
*
Peki.
Ya fotoğrafın geri kalanı…
O da şöyle.
*
Malumunuz.
Uzay çağındayız.
Teknoloji gelişti, iletişim kanalları arttı.
Dolayısıyla.
Aynı kandan olanların, birbirlerinden haberdar olması için sınırlar engel değil.
Lakin.
İş teknolojiyi bu yönde kullanmaya gelince…
Zaman mefhumuna hep yeniğiz!
*
Aile fertlerinin değişik bir hal almasının dışında…
Toplumsal garipliklerimiz de yok değil hani.
Örnek verecek olursak.
Bakınız.
Bugün…
Bu zamanda…
Diplomalar çoğaldı…
Bununla beraber.
İlmin, irfanın, ahlaki değerlerin tavan yapması lazım gelmez mi?
Gelmiyor işte.
Nitekim.
Bakın sokaklara…
Sorumsuzluk, duyarsızlık, kendini bilmezlik almış başını gidiyor!
*
Neyse…
Yeter ki, sağlık olsun diyerekten…
Biraz da sıhhatimizden konuşalım.
*
Efendim.
Zamanın güzelliklerindendir.
Dermanımızı kırık çıkıkçılarda aramıyoruz artık.
Neticede.
Teşhis tedavide uzmanlıklar çoğaldı.
Lüks hastaneler, cihazlar, ilaçlar cabası…
İlginçtir.
Hal bu iken…
Yani bunca imkân varken.
Adı dahi koyulamayan hastalıklarla son buluyor yaşamlarımız.
*
Hayata dair konuşmamız, sorgulamamız gereken çok şey daha var aslında.
Misal.
Fazlaca konuşmakta, az gönül vermekteyiz!
Atomu dağıttık, ön yargılarımızı yıkamıyoruz!
Varlığımızı artırdıkça, değerimizi yitirmekteyiz!
Okumadan bir haberiz, yazmakta üstümüze yok!
Merak için Ay’a çıktık, komşu kapısı çalmaz olduk!
En acısı da şu ki;
Gün geçtikçe…
Tanıdıklarımız çoğalmakta, dostlarımızda eksilme var!
*
Sözün özü.
İlişkilerin/beraberliklerin saatlerle ifade edildiği, ailelere güzel villaların yuva olamadığı, hakkın iadesine ömürlerin yetmediği, hüzünlerden kurtulmanın kimseyi mutlu etmediği, kocaman kocaman ailelerin; anne, baba, çocuklarla sınırlı kaldığı, vefanın, samimiyetin, içtenliğin şiirlerde arandığı, imkânları imkânsız hayatları yaşar olduk!
*
Sağlıcakla…
