Kudüs için alandaydık.
Kadın, çocuk, yaşlı erkek..
Ve her siyasi görüşten insan.
Devrimcilik günlerimizden dostlarımı gördüm.
Ülkücü arkadaşlarımla yan yana yürüdüm.
Akıncılarla kol kola sırtımı vererek huzur içinde tepkimi gösterdim.
Her tekbirde; tüylerim diken diken oldu.
O kurban olası iki bayrak;
-Ay yıldızım
-Filistin
Yüreğimizde, avuçlarımızda dalgalandı durdu.
Ve ben kendime verdiğim sözü tuttum.
68 kuşağının önderi, Filistin’de, israil’e karşı ön cephede savaşan Deniz Gezmiş’in, kod adı ile düzenlenen Filistin Kurtuluş Örgütü kimlik kartı elimde gururla, özgür Filistin, Kudüs islamdır, İslam kalacak diye haykırdım. Çok insan bu kim dedi?
Deniz Gezmiş deyince şaşırdı.
Genç kuşak Deniz’i tanımıyor. Kortejde yürürken Deniz’i anlattım. Filistin’de İsrail’e karşı göğüs göğse çarpıştı dedim. Biri çok ilginç bir sonuca var..” Desene onun için astılar..”
Trabzon dün iyi güzel ve mükemmeldi.
Organizasyonun bazı eksikleri olsa da;
-Samimiydi
-Düzenliydi
-Ruh vardı
Kudüs vardı.
-Disiplin vardı
-Halkın ilgisi de vardı.
Bu milleti dört şey olan ilgisi yormaz…Aksine dim dik ayakta tutar.
-Misak-i Milli hassasiyeti iradesi ve gücü
-Kudüs ile ilgili sevdası
-Ve Kıbrıs…
-Ve inancı dini…
