Onlar çakıl taşı gibi..
Karadeniz’in dalgaları ile yoğrulan
Rüzgarları ile soluklanan
Irmaklarında yuvarlanan
Yaylalarında havalanan
Sislerinde yol bulan
Güneşte, yanan.
Yağmurda yıkanan
Bulutlarda Bordo Mavi çoşan..
Selam dur bu çocuklara; Türkiye…
Çakıl taşı gibiler… Birbirini bilen anlayan kucaklayan… Denizde, zıp zıp zıplayan.. Dalgalarda haydi vira diye coşan…Dağlarda zirveye selam duran.
Çakıl taşı gibi renk renk… Çakıl taşı gibi sert.. Çakıl taşı gibi doğaya destek.
Selam dur Türkiye; Bu çocuklara.
Ruh, Karadeniz’den
Aşk, Bordo Mavi’den
Sevda, tükenmeyen mücadeleden
Hırs, elbette geçmişten…
Çakıl taşı gibiler.
Tek tek bir değer.. Bir avuç olunca koca bir dev…
Selam dur Türkiye..
