Film, iki teknik adam geriye sarıldığında Abdullah Avcı’nın önceki döneminde başlıyor.
Avcı o dönem takımı yeniden gençleştirmek istedi; kadroya dahil edilen isimler de ağırlıklı olarak potansiyelli, yatırım niteliği taşıyan oyunculardı.
Hatırlayalım…
Avcı Trabzon’dan ayrılırken son mesajında şu ifadeleri kullanmıştı:
“Pedro, Batagov, Cham, Cihan, Dragus transferleri önümüzdeki 3 yıl için bu takımın iskeletini oluşturacak; çok dikkatli ve titiz bir anlayışla gerçekleştirildi.”
Söz böyleydi…
Peki sahaya yansıması?
Üç yılın sonunda ortaya çıkan tablo, Avcı’nın işaret ettiği iskeletin beklenen seviyeye ulaşamadığını net şekilde gösteriyor.
* Pedro Malheiro kısa sürede parladı, kulüp kar ederek gönderdi.
* Batagov bugün itibarıyla en kârlı görünen isim.
* Cham kiralandı, zarar ihtimali yüksek.
* Mendy performans veremedi, kiralandı; kâra dönmesi zor.
* Cihan Çanak neredeyse yok hükmünde.
* Dragus da kiralıklar kervanına katıldı.
Kısacası, o dönemden geriye sadece Batagov taş gibi duruyor diğerleri dalga kıran yerine köpük misali dağıldı.
Günümüze geldiğimizde Trabzonspor yeniden genç oyuncu havuzuna yönelmiş durumda. Bu kez listenin başında Augusto – Olaigbe – Oulai – Bouchuari – Pina gibi isimler var.
* Augusto şimdiden 5 gole ulaştı, skor katkısıyla öne çıktı.
* Olaigbe çalışıyor, savaşıyor ama skor problemi sürüyor.
* Bouchuari uyum sancısı yaşıyor, talihsiz bir dönem geçiriyor.
* Pina, oyunu her maç büyüten farklı bir bek profiline dönüşüyor.
* Oulai ise adeta enerji topu… ele avuca sığmayan oyunuyla tribünleri ayağa kaldırıyor.
Bu grup, önceki genç planlamasına göre daha sahaya dönük, daha heyecan verici ve daha hızlı dönüş veren bir yapı sunuyor.
Biz yorumu size bıraktık ama rakamlar, performanslar ve sahadaki karşılığı ortada… Geçmiş ile bugün yan yana konulduğunda tabloyu okuyup “hangi dönem daha isabetliydi?” sorusunun yanıtı aslında fazla gizli değil.
Trabzonspor’un gençlik projelerinde perde arkası, sahadaki gerçek kadar konuşulmaya değer. Biz yazmaya devam edeceğiz.