Sevgili Trabzonsporlu’lar.. Transfer neden yapamıyorsunuz? Elinizdeki futbolcuları neden bıraktınız? Jaja’yı niye almıyorsunuz, kupamızı niye müzemize koyduramadınız, diye yönetime sitem edip, eleştiriyorsunuz..
Haklısınız.. Ama size bir hikaye anlatayım, iyi okuyun..
2001 yılında Mehmet Ali Yılmaz gibi kulübümüzün onursal başkanı diye adlandırıldığı bir devin karşısında seçime girdik. Özkan Sümer başkanlığında seçimi de kazandık. Biliyorsunuz en büyük sıkıntıyı seçildikten sonra çektik. Neticede karşımızda köklerini yıllardır Trabzonspor içinde büyütmüş, bazılarının menfaat, bazılarının korkudan sevdiği bir devi yenmiştik. Tam bir yıl yönetim olarak sahayla ilgilenemedik. Onursal başkanın kökleriyle uğraştık. Ve saha neticelerimiz de kötü oldu. Ama ertesi yıl şampiyonluğumuz Cem Papila’nın penaltısı ile engellendi.
Şimdi bu olayı bugüne uyarlayalım..
Trabzonspor camiası köklerini her yere yaymış, paranın ve gücün olduğu her yerde yandaşı olan Fenerbahçe ile mücadele edip hakkını almaya çalışıyor.
Ve Trabzonspor yapayalnız. Ve Trabzonspor bile ne yapacağını bilmiyor.. Ve Trabzonspor’un kendi güçleri bile ortaya çıkmaya çekiniyor.. Buna rağmen camia dimdik.. Dolayısıyla yukarıda belirttiğim gibi sahaya tam konsantre olamıyor. Bana inanın sonu iyi gelecek. Ama bütünleşmek gerekiyor.. Bu yönetimi beğenen veya beğenmeyen herkesin bir araya gelmesi gerekir.. Hesaplar varsa sonra görülebilir.. Şunu hatırlatmak istiyorum.. Atatürk’ün “İstikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahili ve harici bedhahların olacaktır” sözünü unutmamalıyız..
Burada en büyük görev şu ikiliye düşüyor..
Sevgili Şenol Güneş..
Sen bu camianın manevi başkanısın. Sen sahadaki işleri hallet. Doğru olsun olmasın, transferlerle ilgili olan her şeyi bilgin dahilinde üstlen..
Sevgili Başkan..
Sen de Şenol Güneş ve takım ile ilgili ince esprilerini bir kenara bırak. Hatta esprilerini biraz kalınlaştırarak, Trabzonspor’un haklarını yemeye çalışanlara yüklen.. Çünkü davanda haklısın.. Haklı olduğun davada hakkını aramazsan bir kaşık suda boğulursun..
2001 yılında Mehmet Ali Yılmaz gibi kulübümüzün onursal başkanı diye adlandırıldığı bir devin karşısında seçime girdik. Özkan Sümer başkanlığında seçimi de kazandık. Biliyorsunuz en büyük sıkıntıyı seçildikten sonra çektik. Neticede karşımızda köklerini yıllardır Trabzonspor içinde büyütmüş, bazılarının menfaat, bazılarının korkudan sevdiği bir devi yenmiştik. Tam bir yıl yönetim olarak sahayla ilgilenemedik. Onursal başkanın kökleriyle uğraştık. Ve saha neticelerimiz de kötü oldu. Ama ertesi yıl şampiyonluğumuz Cem Papila’nın penaltısı ile engellendi.
Şimdi bu olayı bugüne uyarlayalım..
Trabzonspor camiası köklerini her yere yaymış, paranın ve gücün olduğu her yerde yandaşı olan Fenerbahçe ile mücadele edip hakkını almaya çalışıyor.
Ve Trabzonspor yapayalnız. Ve Trabzonspor bile ne yapacağını bilmiyor.. Ve Trabzonspor’un kendi güçleri bile ortaya çıkmaya çekiniyor.. Buna rağmen camia dimdik.. Dolayısıyla yukarıda belirttiğim gibi sahaya tam konsantre olamıyor. Bana inanın sonu iyi gelecek. Ama bütünleşmek gerekiyor.. Bu yönetimi beğenen veya beğenmeyen herkesin bir araya gelmesi gerekir.. Hesaplar varsa sonra görülebilir.. Şunu hatırlatmak istiyorum.. Atatürk’ün “İstikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahili ve harici bedhahların olacaktır” sözünü unutmamalıyız..
Burada en büyük görev şu ikiliye düşüyor..
Sevgili Şenol Güneş..
Sen bu camianın manevi başkanısın. Sen sahadaki işleri hallet. Doğru olsun olmasın, transferlerle ilgili olan her şeyi bilgin dahilinde üstlen..
Sevgili Başkan..
Sen de Şenol Güneş ve takım ile ilgili ince esprilerini bir kenara bırak. Hatta esprilerini biraz kalınlaştırarak, Trabzonspor’un haklarını yemeye çalışanlara yüklen.. Çünkü davanda haklısın.. Haklı olduğun davada hakkını aramazsan bir kaşık suda boğulursun..
