Dün akşam ki karşılaşamadan önce önemsediğim iki güzellik vardı;
İlki ne idüğü belirsiz olan iki şehir arasında ki husumete isyan edercesine kol kola girerek Avni Aker’in yolunu tutan Rizespor ve Trabzonspor taraftarlarını zevkle izledim.
Ne yalan söyleyeyim özlemiştik bu tabloyu umarım bundan böyle bu gençlerin sayıları artarak daha güzel görüntüler vermeye devam ederler…
İkincisi ise dün akşam Avni Aker tribünleri eskiye rağmen daha şenlikti…
O görüntü insana oh be dünya varmış dedirtti.
Zira onlarsız hiçbir maçın tadı tuzu yok…
Maça gelince Ersun Yanal ile birlikte üç aşağı üç yukarı performans sergileyen Trabzonspor, sönük başladı oyuna.
Şimdi Tahirler hemen sazan gibi atlayacaktır.
Efendim takım yorgun bir de Napoli gibi takımla eşleşti.
Futbolcuların bedeni Avni Aker’de beyinleri ise Napoli’deydi diye mazeret uyduracaklardı.
Neyse geçelim…
İlk gole kadar yine eskit as eski hamam dedirtti Trabzonspor…
Değişen bir şey yoktu yani.
Oyunun tatsızlığını Medjani’nin golü ve de diğer karşılıklı goller bozdu.
Hakkını verelim goller güzeldi.
Hele Mehmet Ekici’nin füzesi aynı güzellikte çıkaran Serkan maçın enfes görüntüleriydi.
Sefa, Yusuf, özellikle de Yusuf 3 puanı kurtaran futbolculardı.
Neyse gelelim saadete dün akşam ki alınan 3 puan biraz kısmet birazda konuk ekip forvetlerinin beceriksizliğiydi…
Onun için Ersun Hoca sistemini biraz olsun gözden geçirmeli.
Her takım Rizespor gibi beceriksiz olmaz. Beşiktaş gibi takım çıkar yarın karşına pozisyon bile vermez.
Ayakların biraz olsun yere basmalı.
Hemen hemen herkesin yüklendiği Fatih’in çıkardığı pozisyonlar ortada…
Ha kalecidir tabi çıkaracak diyebilirsiniz. Katılırım…
Ancak o çocuğa biraz olsun güven verin, sabredin…
Trabzonspor’un verdiği pozisyonlar düşündürücüdür hem de ligin dibindeki takıma birde hoca maçtan sonra Trabzonspor ‘Bu olamaz’ demiş…
Çok doğru tespit doğru da ‘Aşçı sensin hocam’ yapamayana git dediler.
Sen yaparsın diye takımın başına getirdiler.
Lafın tamamını söylemeye bilmem gerek var mıdır?
