Doğu Karadeniz’in geçim kaynağı olmazsa olmazımızı Çay’dır. Ancak bu ürün üreticinin yüzünü artık güldürmüyor! Kendi bahçesinde yarıcı hale gelen üretici işçi fiyatlarından şikayetçi. Bu işe şu Karadeniz’de dur diyecek bir babayiğit aranıyor.
Rize, Trabzon, Artvin ve Giresun'da 830 bin dekar alanda 1 milyon üzerinde üretici aile için yaş çay hasat sezonu 1 sürgün toplamaları devam ederken, Üreticiler de bahçelere girerek, hasat olgunluğuna erişen çaylarını toplamaya başladı. Hasadını kendisi yapamayan üreticiler için de Türkiye'de oturma izni bulunan bir çok yabancı uyruklu işçiler devreye girdi. Artık çay ürün üreticinin yüzünü güldürmüyor! Kendi bahçesinde yarıcı hale gelen üretici işçi fiyatlarından şikâyetçi.
Bu işe dur diyecek bir baba yiğit yok mu, şu Karadeniz’de?
Çay toplama sektörü günden güne yabancı uyruklu vatandaşların eline mahkûm olmakta. Güne birlik yevmiye fiyatları serbest fiyat politikaları nedeniyle üreticiyi zor durumda bırakıyor. Yaş Çay toplaması için tutulan yabancı uyruklu vatandaşın günlük yevmiye fiyatını, çalışma saatleri ve gün içinde yemek standartlarını kendileri belirlemeye başladı. Günlüğü 700 tl ile 800 tl arasında değişen fiyatlar isteyen işçiler çalışma saatleri, ton başına alınacak ücret hatta sabah, öğle ve akşam yemeğini de pazarlık konusu yaparak tabiri caizse; üreticiden koparabildikleri kadar pazarlık yaparak koparıyorlar.
Öte yandan çay toplamak için işçi bulamayan üreticiler ürününü yarılığa vererek daha çok zarara uğradığını ve kendi ürününün yarıcısı oluyor.Bu nedenle üreticiler günlük işçi yevmiye ücretlerini ilgili kurumlar denetim altına alınmalı ifadelerini kullandılar
