Yüreklerindeki merhamet kuyusunun derinliği hiç bir zaman ölçülemeyen Annelerimizin,60’ lı ve 70li yıllarda yaşam standartlarını, bir an için düşünün, gözleriniz dolar, yüreğiniz burkulur,İçin için ağlarsınız.Ne çileler, ne emeklerle neler yaşadıklarını, ne zorluklarla, ne evlatlar yetiştirdiklerini, dünle bugünü kıyaslarsanız daha iyi anlarsınız.
Ah Anacağım sağ olsaydı, yanı başımda dursaydı. Şuracıkta otursaydı. Saçını tarasaydım, gözünün içine baksaydım,ellerini tutsaydım,doya doya o mübarek ellerinden öpseydim,ne isterse yapardım diyenimiz çoktur.
Neler çekmiştir neler vefakar ve cefakar ANNELERİMİZ
Çamaşır makinesi yok, Hazır bezler yok, Bezler elde yıkanıp tekrar kullanılır hale getirilecek, Tuvaletlerde tuvalet kağıtları yok,Taharet bezleri var.
Taharet bezlerini (Z) kuşağı bilmez,
Anlatmaya çalışsanız da, izah etseniz de, anlayamazlar, akıl erdiremezler.
Ev halkının onca çamaşırı çitilenerek, elde yıkanıp kurutulmaya asılacak. Deterjan yok, Sabun çeşitleri yok, yumuşatıcılar yok.
Neler çekmişler neler.
Bulaşık makineleri yok.Her öğün için ayrı ayrı yemek tabakları yok,
Bulaşıkları yıkamak için çeşit çeşit onlarca deterjanlar yok.
Dört gözlü, altı gözlü fırınlar yok.İki gözlü set üstü ocaklarda,
Üç öğün yemek pişirilip kotarılacak,Masalar kurulup kaldırılacak ,
Bulaşıklar buz gibi sularda yıkanıp süzgeçlere konulup, durulanacak.
Buzdolabı yok,
Olsa da içine koyacak et yok, kıyma yok Televizyon yok,
Tek kanallı radyo var. Akşam oldumu, ajans dinlenecek çıt yok,
Zor işlerdi çok zor.Yorulmak, dur durak neydi bilmezlerdi.
Çocuk uyuyacak,
Kundak yapılacak koş,Çocuk acıktı koş,Sütün varsa emzir, Sütün yoksa, Arı mama için bakkala koş. Bulamazsan, sen Annesin bir çare bulursun koş.Kayınvalide çağırdı koş. Kayınbaba ilaçlarını arayıp bulamıyor koş,
Akşam oldu evin babası yorgun argın işten eve geldi koş,
Yemek yapılacak koş. Balıklar ayıklanıp kızaracak koş. Fasulyeler turşu kurulacak koş,Reçel yapılacak koş,Yufkalar kızaracak koş,
Banyo kazanı yakılacak, çocuklar yıkanacak koş,Sabahları herkesten önce Anne kalkacak,çocuklar üşümesin diye soba yakılacak koş,
Soba sönmesin kabukluktan odun kabuk alınacak koş. Kahvaltıları hazırlanacak koş,
Çocuklar okula gidecek koş. Önlükleri, yakalıkları ütülenecek, kitapları hazırlanacak koş. Akşam oldu çocuklar eve gelecek yemek hazırlığı için koş. Yer yatakları serilecek koş,
Koş babam koş.
Ömür biter Annelerin işi evlerde bitmez.
Bir Anne yüreği içerisinde sonsuz merhamet bulunan derin bir uçurumdur.
Koşmasında ne yapsın
Kolay mı Anne olmak?
Her derde deva.Her soruna çare olmaya çalışmak,
Başınız sıkışınca, dara düşünce, anlatmak isteyip de anlatmakta zorluk çektiğiniz, fırtınalarınızla sığınacağız en sağlam liman, Anne kucağıdır.
O kucağın yumuşaklığını, sıcaklığını, hissettirecek yastık, henüz icat edilmedi. Çok büyük zorluklarla, imkansızlıklarla, bir nesli büyüten, süper kahramanlarımız ANNELERİMİZ...
Ne yapsak da, neler neler yapsak da haklarınızı asla ödeyemeyeceğimiz
ANNELERİMİZ...
Anneleriyle yaşayıp büyüyenler, çok şanslısınız. Küçük yaşlarda Annesiz kalan, Annesiz büyüyenleri anlayamazsınız.Annelerimizin değerini bilelim, onları başımıza Taç yapıp üzmeyelim. Ana gibi yar Bağdat gibi diyar bulunmaz,
Cennet Annelerin ayaklarının altındadır sözlerini unutmayalım.
Vefat eden Annelerimize Allahtan rahmetler, yaşayanlara uzun ömürler diliyorum. Kalın sağlıcakla...
