Seyyar el arabalarında satılan, halk arasındaki en bilinen efsane adıyla tükürük köftesi...

77 yılında Ticaret Lisesi öğrencisiyken, hava karardıkdan sonra son ders zili çalınca yürüyerek eve giderdik.

O zamanlar öğrenci servislerimiz yoktu.

Yürüyerek okula gider, yürüyerek okuldan eve dönerdik.

Yol güzergahımız Ticaret Lisesi Atapark üzerinden Pazarkapı mahallesiydi.

Öğrencilik yıllarımızda okula yürüyerek gidip gelirken yolumuzun üstünde, Atapark'taki eski çeşmenin önünde sarı ışık saçan lambanın altında el arabasında maydanozlu, tükürük köftesi satan bir hacı ağabey vardı.

Aman Allah'ım o nasıl bir lezzet.

Çocukluk, gençlik psikolojisimi bilemem ama parmaklarımızı yeme garantiliydi.

Yarım ekmeğin içi alınacak, ekmek ızgaranın üstüne yatırılıp hafif kızardıkdan sonra içine minik köfteleri ve bol soğanlı malzemesini koydukdan ve bol tuz ektikten sonra,
içinden çıkardığı iç ekmeği de yağa batırıp ekmeğin üstüne kapatıp gazete kağıdına sarıp bize verirdi.

Parası olandan tam, olmayandan da olduğu kadar alırdı.

Ülkemin dört bir tarafındaki bütün köftecilerde, Ege'de Akdeniz'de, İstanbul'da ve en lüks restaurantlarda bile yedim ama böylesine lezzetlisini, damak tadımızda iz bırakanını başka bir yerde bugüne kadar yeme şansım hiç olmadı.

Hayatımda yediğim en lezzetli ve damak çatlatan köfteydi.

O köfteyi elimizde yiyerek eve gitmek çok keyifliydi.

Hele hele Trabzonspor maçları öncesinde Avni Aker'in önündeki el arabalarında satılan onlarca tükürük köftecileri unutulur mu?

Tükürük köftesi diyerek geçmeyin, bir nesli büyüten tükürük köftesini anlamak için onun o muhteşem tadını bilmek lazım.

Trabzon'da yaşayıp da bu lezzeti tatmayanımız yoktur.

Çocukluk ve ergenlik yıllarında belki çok paramız yoktu ama cep harçlıklarımızla karnımızı doyuracağımız gün içinde bu inanılmaz lezzeti bizlere sunan el arabalarında satılan tükürük köftecilerimiz vardı.

Tükürük köftesi ismi belki günümüzde çok itici görünsede, bizim neslin uşaklarının hatıralarına, bu sokak lezzetinin ismiyle unutulmazlar arasına girdiğine eminim.

Şimdilerde onlarda zamanın çarklarında kaybolup gittiler.

Hatıralarımızda çok özel ve güzel izler bırakan, yıllar geçse bile bizlere vermiş oldukları hizmetleri asla unutamadığımız sokak lezzetcilerimizi minnet ve şükranlarımla anmadan geçmemiz haksızlık olur.

Selam olsun o günlere, o yıllara ve bu inanılmaz lezzetleri bizlere sunan o güzelim insanlara.