Trabzon ilinde gerek tarımla uğraşanlar ve gerekse orta ve düşük gelirli işlerde çalışanlar , tüm Türkiyede olduğu gibi gelir düşüklüğü ve yüksek enflasyon nedeniyle geçim sıkıntısı çekmektedirler.Özellikle ; Dernekpazarı, Köprübaşı, Arsin ,Araklı ve Çarşıbaşı ilçelerine bağlı köylerden kent merkezlerine göç daha yoğun yaşanmaktadır.Nitekim il genelinde 1990- 2000 yılları arasında şehir nüfusunda 0/044,6'lık bir artış olurken köy nüfusundaki artış ise 0/06,8 olmuştur.1927 yılında Trabzon ili ülke nüfusu içinde 0/02,1'lik orana sahip iken 2000 yılında yaklaşık 0/01,4'lük bir orana sahip olmuştur.Bu durum ise yıllardır Trabzonun GÖÇ TRAVMASIYLA başının dertte öldüğünün bir göstergesidir.

Trabzon ilinde, çalışma çağındaki nüfus olarak kabul edilen 12 ve daha yukarı yaştaki nüfus toplam nüfustan çok hızlı artmaktadır.İşgücündeki nüfus artış hızı ise toplam nüfusun artış hızına oldukça yakındır.Ancak erkeklerin işgaline katılma oranı düşerek neredeyse ön puana yaklaşmış aynı şekilde de kadınların işgaline katılması ise yaklaşık on üç puan düşmüştür.Yani her iki cinsiyete de tarım sektörünün payında sürekli bir azalma görülürken bu azalma özellikle çalışma çağındaki genç nüfusta yoğunlaşmıştır.Bu hususta genç nüfusun kent merkezlerine göç etmesinde kaynaklanırken kırsal alanda boşalmaktadır.

Köylerdeki nüfusun çoğunluğunu ise yaşlı kesim oluştururken tarımsal üreticilerin 0/012'si 65 Yaş ve daha yukarı yaşlı kesimin teşkil etmekte bu hususta üretimin düşmesinin en çarpıcı boyutunu ortaya koymaktadır.Haliyle yetersiz işgücü nedeniyle köylerde tarımsal faaliyetler ve özelliklere hayvancılık faaliyetlerinden vazgeçilmektedir Ayrıca ilde kırsal kesimlerde yaşam koşullarının ağır oluşu işsizlik, eğitim ve sağlık problemleri nedeniyle yaşanan mevsimsel göçler tarımsal faaliyetleri olumsuz yönde etkileyerek verimi önemli ölçüde düşürmektedir.

Türkiye'de olduğu gibi Trabzon'da da veraset yoluyla arazilerin parçalanması , küçük ve parçalı olan arazilerin tarımsal yönden ekonomik ve verimli olmayışı ilde tarımı olumsuz etkilemektedir Ayrıca ilin Coğrafi ve sosyal yapısından kaynaklanan nedenlerle yerleşimi dağınık olması altyapı hizmetlerinin yanında tarımda çiftçi eğitim ve yayım hizmetleri başta olmak üzere üretim ve pazarlama gibi konularda önemli sorunlar yaşanmaktadır.Dahası Trabzonda işsizlik oranı Türkiedeki işsizlik ortalamasının üstünde seyretmektedir.

Problemler bu hususlarla da bitmeyip özellikle diğer alanlarda da kendini yoğun bir şekilde hissettirmektedir.Başta Doğal kaynak, Bitkisel üretim,Su ürünleri,Ulaşım ve Erişim gibi sıkıntıların yoğunluğuda kısıtları artırırken köylerde aynı hızla boşalmaktadır.Tüm sorunlara ve yaşanan sıkıntılara rağmen TARIM alanlarında gelecekte bir gelişme söz konusu olmazken , mevcudiyetini erozyon ve yapılaşmaya karşı korunma tedbirlerinin alınmamasıda ayrı ve çok ciddi bir tehlikeyi çağrıştırmaktadır.

Trabzon ekilim alanı itibariyle ürün çeşitliliği fazla olmayan bir il olup, yetiştirilen ürünlerin yurt dışına pazarlanması Fındıkta iyi olmasına karşın diğer ürünler için aynı şey söylenemez.İlin tarım sektörünün toplam GSYİH içindeki payı yüksek olup, çiftçilik ve hayvancılık sektörünün payı önde gelmekte iken artık günümüzde bu hususta bahsetmek oldukça zor.Netice olarak Trabzon kendi içindeki potansiyelleri geliştirip yükselterek önünde engel olan kısıtları rahatlıkla kaldırabilecek ve sosyal hiç bir sorun yaşanmayacaktır.Nedendir bilinmez ki Trabzon bir türlü kapılarını açmak için ortaya bir projeksiyon koyamamaktadır.Şayet bu sıkıntılar çözülmezse yaşam kalitesi önemli ölçüde düşerek daha içinden çıkılmaz sorunlar önümüze dağ gibi yığılacaktır.

SORUN BELLİ ÇÖZÜM BELLİ DAHA NİÇİN BEKLİYORUZ