Maçtan sonra, beyhude konuşan Aykut Kocaman 11 kişiyi kendi kalelerinin önüne dizip leş kargaları gibi Trabzonspor takımının üzerine gelmesini bekleyip yapabileceği hatalardan sözüm ona galip gelmeyi hedeflerken kendi deyimiyle her şey yolunda gidiyordu; hakem Mete Kalkavan ortaya çıkmasaydı.
Aslında her şey yolunda giderken maçın bitimine çeyrek dilim kala bu çilingir çocuk nereden çıktı ortaya diye söyleyeceğine dili sürçmüştür zahir. Bu Fenerlilere söyleyecek söz gerçekten bulamıyorum. Nerede hoca olursa olsunlar yılanın kuyruk acısı misali dünü, daha doğrusu Trabzonspor’un T’sini bile unutamıyorlar.
Bir zamanlar da Trabzonspor takımının penaltıları şaibelidir incelensin diyordu. Ancak şikeli maçlarla kazandıkları kupadan hiçbir zaman dem vuramadılar. O erdemliliği gösteremediler. Dönüp dün akşamki maçta haktan haksızlıktan bahsediyor Aykut Hoca. Hiç yalandan taşa dalma hocam. Trabzonspor dün akşam ceza alanına kurduğun seti de iptidai düşünceni de darmadağın edip takımını da senin de eze eze yendi.
Bari bükemediğin bileği takdir et de sus...
Gelelim bizimkinlere...
Bizim Hasan geçen haftaki ''yerli sayısı 4 oldu, 7'ye çıkarsa şampiyonluk göremeyenler hazır olun'' yazımı okuyunca eyvah! dedi. Hoca, bir önceki yazısında neden olmasın bu yıl yazdıktan sonra 4 maç galip gelemedik dediğinde gülmüştük. Ancak, bu takım Fenerbahçe maçında gerçek yüzünü göstermişti. Bir kez daha, o ışığı görmüştüm bu cocuklar et tırnak gibi olmuşlar birlikte gaza basıyorlar birlikte el frenini çekiyorlar...
30’luğu da 18’liği de aynı duyguları yaşıyor terlerinin son damlasına kadar mücadele ediyorlar. Yürekliler, cesurlular, futbol adına her çareye başvuruyorlar... Daha ne yapsınlar!
Ancak şu gidenlerden artık söz edilmesi gereksiz bence. Giden gitti. Kalan sağlar bizimdir deyip bu bahsi kapatmalıyız artık…
Bir sözüm de övgüler dizdiğim bu çocukların hocasına. Emeğine yüreğine saygım var, bu takımın galip gelmek için her şeyi denerken sana ihtiyacı olduğu anlarda biraz daha beceri biraz daha gayret… Dün akşam olduğu gibi…
Bir sözüm de taraftarlara…
Gerçek taraftar takımı için cefa çekendir sözünü doğrularcasına, dün dondurucu soğukta yağmurda neredeyse öğlen saatlerindeki maçta 90 dakika boyunca hiç susmadınız.
Hele hele devre arası maç sıfır sıfır iken takımınızı alkışlayarak soyunma odasına göndermeniz takdire şayandır. Dahası kendinize yakışandır.
Tebrik ediyorum ancak artık belli maçlarda lütfen birleşmelisiniz. Bakın arkadaşlar hiçbir şey bulamazsanız ki var; bari şu dağbaşını duman almış marşımızda birleşin. Sahi çok şey mi istiyorum sizlerden…
