Kupa elde kalan son umut.
Kupa bordo-mavi camia için son heyecan,
Futbolcular için sezonun affı demek …
Beklenti aslında sezonun en iyi Trabzonspor takımıydı.
Tolunay Kafkas bu sefer hiç kumar oynamadan en iyi isimlerini sahaya sürdü.
Hatta orta saha mevkiinde fazlası bile vardı.
Colman,Adrian,Zokora,Soner,Volkan orta sahada görev alırken,Henrige bordo-mavili takımın gol umuduydu.
Trabzonspor oyuna istekli ve mücadele olarak üst düzeyde başladı.İlk devre sönük giden oyunun ayakta kalan tarafı bordo-mavili ekip gibi gözükürken,bir anda Atıf Şeyşu’ya koca takım eskortluk yapınca maalesef inanılmaz bir şekilde gol yenmiş oldu.
Trabzonspor takımını artık eleştirmenin, hakkında yazı yazmanın bir manası yok.
Çünkü inanın orta da takım yok.Takım dediğin bir bütün oynar, birlikte hareket eder,birlikte defans yapar,birlikte gol arar.Bu arkadaşların birbirinden haberi yok.Sanki ilk kez bir arada oynuyorlar.Sanki ilk kez birbirlerini görüyorlar.
Sezonun en önemli müsabakasını ancak bu kadar oynayabiliyorsanız yapacak çok şey yok.
Topu alıp ta rakip ceza alanına girmeyi beceremiyorsanız nasıl gol atacaksınız.
Top hakimiyeti çok düşük olan Volkan,Henrige ve Olcanla bu takımın pas örgüsünü tamamlaması ve gol bulması imkansız görünüyor.
İki pas alıp veriyorsunuz üçüncüsünde fiyasko oluyorsa nasıl ataklar olgunlaşacak ve nasıl rakip defansın dengesini bozacaksınız ve nasıl gol bulacaksınız.
Tek tek oyunculara baktığınızda ya da toplu olarak baktığınız da maalesef bu takım Trabzonspor’u yansıtmıyor. İkinci golden sonra üçün gelmesini Tolga engelledi.
Sapara’nın mükemmel vuruşu hepinizi umutlandırabilir ama bordo-mavili ekibin bu kötü futbolu umutlarınızın üstüne bir kabus gibi gelip oturuyor.
Formaların turu getireceğine inanırım ama bu futbolculara inanmam çok zor.
