Maç öncesi, oyuncu listesi elime geçtiğinde, 18 yaşındaki forvet Muhammet Beşir ve 16 yaşındaki orta saha Abdulkadir Ömür’ü 18 kişilik kadroda görünce, tamam dedim; Trabzonspor maçı kaybetse de, Sadi Hoca kazandı ve kazandırdı.
Biz zaten hocayı böyle cesur yürek olarak tanımıştık; o da varlığının farkına yeni vardı ki, kendisi için küçük, Trabzonspor için büyük bir adım attı.
Trabzonspor’un geleceği için kulübeye fener tuttu Sadi Hoca.
Muhammet vitrindeydi, gol de attı.
Kötü mü oynadı? Topunu mu takip etmedi? Yürüdü mü? Isırmadı mı topu? 6 milyon euroluk adamın 14 maçtır yapamadığını 10 dakikada yapmadı mı?
A takım ile antrenmanlara çıktıkça, özgüven ve güç kazandıkça, Muhammet Cardozo’yu Katar’a, N’Doye’yi de İskandinav ülkelerinden birine yollar.
Şimdi değilse, yarın yollar.
Abdulkadir de var sırada. Nâm-ı diğer Abduş…
O da oynayacak.
Onlar şans buldukça, altyapıdaki arkadaşları, A takımı bir ütopya olarak görmeyecek.
Trabzon’a keyif yapmaya gelecek yabancıların önüne set çekecek bu cengâverler.
Trabzonspor’u ekonomik düzlüğe, işadamları, ceo’lar değil, bu çocuklar çıkaracak.
Eskişehir maçı mı?
Trabzonspor’un bu maçtaki performansı hiç mühim değildi.
Takım kötü oynuyor, takılmayın. Bu takım, bu kadar oynar.
Sevinin hatta;
Uzun zaman sonra bir teknik adam, samimi bir şekilde alt yapı oyuncularına kadroda yer vermesiyle A takımın da alt yapının da kaderini değiştirdi.
Teşekkürler Sadi Hoca;
Sonucu ne olursa olsun; attığın bu adımı koşuya dönüştür.
Sana güveniyoruz.
