Antalyaspor, Hatay'dan 6 tane yedikten sonra oyun planını akıllıca değiştirdi ve çıktığı her maçta topu rakibe bıraktı. Bugün bir de 10 kişi kalınca "topun tapusu da sizin olsun, yeterki puan alalım..." taktiğine döndüler. İşte bu sebeple top hep Trabzonspor'da kaldı ve baskılı göründü. Kısacası bu durumu aslında Antalyaspor belirlemişti ve kısmen de istediğini aldı.
Özellikle ikinci yarı Trabzonspor'un, 10 kişilik rakibin kapalı kilidini açamaması düşündürücüydü! Aslında çok da düşünülecek bir şey yok, bu durum Trabzonspor'un ciddi eksiklerinin olduğunun kanıtıdır.
Gereksiz ve etkisiz ortalar, rakip ceza sahasında topla buluşamamalar, çizgiye inememeler, cepheden şut çekememeler, ver-kaçın unutulmasıyla; forvetlerin beceriksizliği birleşince, bu 1 puanın çok bile olduğunu düşünüyorum.
Ve bence maçın en kritik ve üzücü anı Afobe'nin golünden sonra yaşandı. Top ağlarla buluştuktan sonra bir Trabzonsporlu futbolcunun topu anında alıp santraya getirmesini bekledim. Çünkü Trabzonspor'un kazanamadığı her maç, kayıptı bizim gözümüzde... Fakat ben beklediğimle kaldım ve herkes gol sevincine boğuldu!
Son olarak bir pozisyona daha değinmek istiyorum. Maçın bitmesine yaklaşık 2.5 dakika daha varken Uğurcan'ın rakip ceza sahasına gitmesi büyük bir hataydı. Zaten dönüşü de az daha gol oluyordu. Uğurcan bunu kendi inisiyatifiyle mi yaptı yoksa teknik heyetin kararı mıydı bilmiyoruz ama 2.5 dakika daha varken bu asla yapılmamalıydı.
Ha unutmadan hakem Trabzonspor'un öyle bir penaltısını vermedi ki; yazmaya kalkışsak ne sayfa yeter ne de kalem...!