Bir şeyi çok istersiniz, hayal edersiniz olur.
Bir şeyi çok istersiniz, çalışırsınız olur.
Bir şeyi çok istersiniz, emek verirsiniz olur.
Bir şeyi çok ister; hayal eder, çalışır, emek verirseniz mükemmel olur.

***

Öyle çok istedim ki bu sergiyi, hayallerimi süsleyen onlarca emek, ürün bir aradaydı ve sonunda benim de adıma bir sergi açılmıştı. (Ellerimi vücudumda ilk kez bu kadar fazlalık hissettim o gün.) Kaymakamından tutun mahallerinin muhtarlarına kadar o gün herkes oradaydı. Trabzon’un en büyük ilçesi olarak ta gösterilen Akçaabat’ta yaşamayı hep bir şans, bir avantaj olarak gördüm kendimde. Bunun için yanılmadığımı gösterdi ziyaretçilerim. Yüzlerce kişi geldi “Süleyman Kumaş 1. Kişisel Fotoğraf Sergisi’ne” ve hepsinin yüzünde bir tebessüm, bir mutluluk vardı. Öyle güzel şeyler duydum ki, öyle güzel tecrübeler edindim ki bu dört gün boyunca. İnsanları daha yakından tanıdım, tabii ki onlar da âcizane beni.

İlk sergimin amacı sizlerle tanışmaktı aslında, evet bunu itiraf etmeliyim ama öyle iki kişi var ki onlara teşekkür etmeden geçemeyeceğim.  Bunlardan ilki, bana sergi teklifinde bulunan Sayın fikir hocam Ekrem KUTLU, diğeri ise maddi manevi katkıları ile Akçaabat Digital Dünya Baskı Merkezinin özverili çalışanları.

Yıllardır hayalini kurduğum sergime bu sene kavuştum. Türkiye’nin çeşitli illerinden ve Gürcistan’ın bazı bölgelerinden odağıma aldığım 21 kareyi 21 Kasım’da Akçaabat’ta sizlerin beğenisine sundum. Sunumdan önce hocalarım ve sergi tecrübesi bulunan bazı fikir önderi büyüklerim her ne kadar beni olumsuz koşullara hazırlasalar da, gördüklerimiz hepimizi şaşırttı aslında. Bir ilçe sergisini yüzlerce kişi ziyaret etti.

Beklentilerin üzerinde bir atmosferde geçen sergi sonrasında öyle güzel mailler aldım ki, öyle hoş yansımalar kaldı ki geriye. Ne yalan söyleyeyim tadı damağımda hani…

Sanat dolu günler dilerim hepinize.